اگر رهبری با ترویج موسیقی مخالف است، چرا عباراتی از ایشان وجود دارد که گویا از موسیقی تعریف می کنند؟ 🔸 رهبری قائل به موسیقی حلال و‌ حرام است و طبیعتا قائل به حذف مطلق موسیقی نیستند.‌ لذا تولید موسیقی حلال را فی نفسه جایز می دانند، و اگر در مواردی از موسیقی تمجید هم کرده باشند، خلاف مبنای خود عمل نکرده اند. (اینجا) 🔸 رهبری در همان موسیقی حلال، قائل به اعتلاء و هدف دار کردن موسیقی هستند و بین انواع موسیقی ایرانی و غربی، معتقدند باید از موسیقی ایرانی حلال استفاده کرد چرا که موسیقی ایرانی را جوابگوی نیاز کشور می دانند. 🔸 رهبری معتقدند اگرچه موسیقی حلال هم داریم، اما طبیعت این کار، آن چنان طبیعتی است که احتمال لغزش در آن زیاد است. (اینجا) 🔸 اکثر قریب به اتفاق فرمایشات اشاره شده در سؤال که عمدتا مورد استناد موسیقی دوستانِ افراطی‌ قرار می گیرد، برای قبل از سال ۸۲ هست و در غالب موارد، در توصیف موسیقی و اثر آن است و نه تمجید از آن! 🔸 البته به نظر حقیر، تعارضی بین صحبت های جدید و‌‌ قدیم رهبری وجود ندارد؛ چون وضعیت موسیقی در سال های آغازین انقلاب، بهتر از سال های بعد بوده و این مطلب، در نوع صحبت رهبری مؤثر است؛ گاهی صحبت از موسیقی آوازی است نه سازی؛ گاهی ایشان به عنوان یک رهبر در حال نشان دادن جهت صحیح موسیقی و تأثیر آن به موسیقی دانان و‌ توقعی که از آنان می رود هستند و ... . 🔸 ولی اگر به فرض، کسی اصرار بر وجود تعارض بین فرمایشات رهبری می کند، طبیعتا وظیفه ما عمل به نظرات جدیدتر رهبری است. 🔸 ملاک برای ما رساله و استفتاءات ایشان است که به صورت خیلی روشن در دسترس همه ما است. (بخش غنا و موسیقی رساله رهبری) 🔸 رهبری با توجه به شرایط موسیقی در کشور که غلبه با موسیقی حرام است، معتقدند موسیقی و لو از نوع حلالش را نباید ترویج و عادی سازی کرد. (اینجا) اولین نشانه های این نظر را در سال ۷۷ در فرمایشات ایشان پیدا کرده ام. 🔸 فارغ از بحث حرام یا حلال، رهبری معتقدند ۱. یادگیری، ۲. تدریس، ۳. ترویج موسیقی و ۴. تشکیل کنسرت (هرچند موسیقی حلال) با اهداف عالیه نظام مقدس اسلامی سازگار نیست. (استفتاء) 🔸 رهبری استفاده از موسیقی و آلات موسیقی در حریم مسائل مقدس مثل ادعیه و مداحی را مطلوب و شایسته نمی دانند و می گویند خیلی چیز بدی است که در جامعه، این چیزها به حریم مسائل مقدس بیاید. (اینجا) و (اینجا) 🔸 رهبری تشکیل نمایشگاه موسیقی و‌ همچنین نشان دادن آلات موسیقی از تلوزیون را مصداق ترویج و در نتیجه حرام می دانند. (اینجا) و (اینجا) 🔸 رهبری معتقدند آموزش موسیقی و نوازندگی به نونهالان و نوجوانان، موجب انحراف آنان و ترتب مفاسد است و جایز نیست. (استفتاء) 🔸 رهبری معتقدند که بهتر است جوانان، وقت با ارزش خود را به جای موسیقی و‌ نوازندگی، صَرف یادگیری علوم و فنون لازم و مفید کرده و اوقات فراغت خود را با ورزش و تفریحات سالم پر کنند. (استفتاء) 🔸 رهبری وضع موسیقی در کشور را مطلوب نمی دانند. (در رساله هم بیان شده است.) 🔸 نظر تربیتیِ رهبری نسبت به نوجوانان این است که حتی المقدور از فضاهای انگیزه ساز برای گرایش نوجوانان به حوزه موسیقی پرهیز بشود. (اینجا) پ.ن۱: مسؤولین فرهنگی به ویژه انقلابی های مدعی تبعیت از رهبری بزرگوار، نباید سلیقه ی شخصی خود را به اسم نشر فرهنگ و معارف یا به اسم منویات رهبری، در کشور اجرا کنند. پ.ن۲: حق پذیر باشیم ولو بر خلاف سبک‌ زندگیِ چندین ساله ما باشد. ✅ مسأله «ترویج موسیقی» را جدی بگیریم. یاعلی🌹 #طلبه_ای_در_قم محمد صالح مشفقی پور 💎 @Moshfeghoun 💐