🔺 «یک وقتی بود که در تهران من گاهی از‏ ‏خیابان عبور می کردم، همین طور که آدم می رفت موسیقی بود. 🔺 در تمام دکان ها، صدای‏‎ ‎‏موسیقی که پخش می شد، همین طور تا آخر موسیقی بود، این مغز را اینطور متزلزل‏‎ ‎‏می کردند. 🔺 حواس را می بردند دنبال این مسائل، که مبادا راجع به آن مسائلی که مربوط‏‎ ‎‏است به زندگی شان، مربوط به مسائل انسانی شان هست، مربوط به استقلال مملکتشان‏‎ ‎‏است، مبادا متوجه به او بشوند» (صحیفه امام، ج۹، ص۲۴۲) 🔸 این ها فرمایشات مرحوم امام(ره) است که اینگونه از رواج موسیقی و ضرر آن، گلایه داشتند. 🔸 اما وضع امروز را ببینید! 🔸 نه فقط در خیابان و فروشگاه و ماشین و قبرستان، که حتی در مراسم های مذهبی هم صدای موسیقی می شنوید! 🔸 رسما و عملا اجرای موسیقی(بخوانید کنسرت) به یکی از برنامه های ثابت مجالس مذهبی ما تبدیل شده است. 🔸 چه اصراری بر ترویج موسیقی هست!؟ 🔸 تمدن غرب، با ترویج موسیقی به کجا رسید که بعضی دوستان، مداح ها و نهاد های مذهبی و فرهنگی ما به دنبال آن هستند؟ 🔸 آیا حواسشان هست در حال طی کردن چه مسیری هستند؟ این خدمت است یا خیانت؟ 🔸 ترویج موسیقی به ویژه در این زمان، فقط و فقط یعنی گسترش حرام در جامعه! و حرام اثر خود را در جامعه خواهد گذاشت... 🔸 باور داشته باشیم که موسیقی (به ویژه موسیقی های شش و هشتی رایج در این روزها که مداحی ها را هم فراگرفته) مثل موریانه ایمان مردم ما را می خورد! پ.ن: فیلم هایی که این روزها برایم ارسال می شود، طوری است که حتی نمی توانم منتشر کنم...😔 ✅ مسأله «ترویج موسیقی» را جدی بگیریم. یاعلی🌹 محمد صالح مشفقی پور 💎 @Moshfeghoun 💐