حکمت ۱۲۳ از سخنان امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام وَ قَالَ ( عليه السلام ) : طُوبَي لِمَنْ ذَلَّ فِي نَفْسِهِ وَ طَابَ كَسْبُهُ وَ صَلَحَتْ سَرِيرَتُهُ وَ حَسُنَتْ خَلِيقَتُهُ وَ أَنْفَقَ الْفَضْلَ مِنْ مَالِهِ وَ أَمْسَكَ الْفَضْلَ مِنْ لِسَانِهِ وَ عَزَلَ عَنِ النَّاسِ شَرَّهُ وَ وَسِعَتْهُ السُّنَّةُ وَ لَمْ يُنْسَبْ إلَي الْبِدْعَةِ . قال الرضي : أقول و من الناس من ينسب هذا الكلام إلي رسول الله ( صلي الله عليه وآله ) و كذلك الذي قبله . و درود خدا بر او فرمود: خوشا به حال آن كس كه خود را كوچك شمرد، و كسب و كار او پاكيزه است، و جانش پاك، و اخلاقش نيكوست، كه مازاد بر مصرف زندگي را در راه خدا بخشش كند، و زبان را از زياده گويي باز دارد و آزار او به مردم نرسد، و سنت پيامبر (ص) او را كفايت كرده، بدعتي در دين خدا نمي گذارد. (برخي حكمت ۱۲۳ و ۱۲۲ را از پيامبر (ص) نقل كرده اند)