✍ ما فکر می کنیم مضطر هستیم. شاید هم باشیم اما در واقع اضطرار را کسی دارد که بنده کامل و شایسته خدا است. در پشت پرده بی معرفتی مسلمانان اسیر است، نه ده سال و بیست سال، بیش از هزار سال است می‌بیند که هر روز ظلم و جور بیشتر می‌شود. مومنان گرفتارتر می‌شوند، مضطر می‌شوند... اما باز هم مسلمانان بیدار نمی‌شوند و به سوی او توجهی ندارند. او می‌بیند دروغ را، ریا را، دنیاطلبی را، شهوترانی را، خونریزی را، جنایت را، تصورش هم سخت است که او چه رنجی می‌کشد. آری مضطر واقعی او است. کسی که خداوند اجابتش می‌کند. این آیه مخصوص او است. به ویژه آن که در انتهای آیه می‌فرماید شما را در زمین جانشین قرار می‌دهیم. آن زمان است که همه اضطرارهای ما تمام می‌شود. و ما به یاد آن روز که ان شاءالله دیر نیست، فراموش نکنیم همیشه امید به استجابت دعا داشته باشیم. کم از خدا نخواهیم و حداقل همیشه یکی از دعای اصلی مان، دعا برای ظهور آقا امام زمان (عجل‌الله تعالی فرجه الشریف) باشد. أَ مَّن يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَ يَكْشِفُ السُّوءَ وَ يَجْعَلُكُمْ خُلَفَاء الْأَرْضِ أَإِلَهٌ مَّعَ اللَّهِ قَلِيلًا مَّا تَذَكَّرُونَ (نمل/ آیه ۶۲) ترجمه : یا كسى كه دعاى مضطر را اجابت مى‌كند و گرفتارى را برطرف مى‌سازد، و شما را خلفاى زمین قرار مى‌دهد، آیا معبودى با خداست؟! كمتر متذكر می‌شوید! ----------------------------------------------- اگر یک نفر را به او وصل کردی برای سپاهش تو سردار یاری...