*نامه‌ای به عزیزانی که دور قبل به آقای روحانی رای دادند* سلام دوست عزیز در صحنه انتخابات‌های دور قبل فضا را دو قطبی کردند من و تو را از هم جدا کردند چون دلسوز ما نبودند به فکر منافعشان بودند در صورتی که من و تو یکی بودیم سر یک سفره بودیم منفعتمان مشترک بود دردمان یکی بود ارزومان یکی بود هر دو دنبال عدالت بودیم هر دو دنبال ازادی بودیم هر دو دنبال رفاه بودیم هر دو دنبال پیشرفت بودیم هر دو دنبال سربلندی ایران و ایرانی بودیم. جدایی من و تو به نفع آنها تمام شد ولی سفره هر دوی ما کوچک شد درد و رنج بیکاری به هر دوی ما رسید داغ پرپر شدن سردار دل‌ها و شهید فخریزاده به دل هر دوی ما نشست خسارت‌های بورس و بنزین و... به هر دوی ما وارد شد بد عهدی استکبار را هر دو با چشم دیدیم و باور کردیم و البته چوبش را هم خوردیم آش شوری بود که خودمان پختیم و مجبور شدیم خودمان بخوریم اینجا ایران است ایران آزاد هرکسی می‌تواند بیاید طبق یک چهار چوب حداقلی نظر من و تو را به خودش جلب کند و سبد رأی خودش را پر کند من و تو نباید ما بودنمان فراموش کنیم فدای سرمان انتخاب غلطی بود که همه ما با هم رقم زدیم ولی عوضش رشد کردیم خیلی چیزها برایمان روشن شد هرچند هزینه‌های زیادی دادیم الان همان‌ها که فقط دنبال منافعشان هستند در بوق‌های رسانه‌ای شان فریاد رأی بی رأی سر دادند آنها دلسوز ما نیستند یک لقمه نان هست همه با هم همان می‌خوریم کم یا زیاد ما درد کشیدیم ما رنج بردیم الان وقت تغییر است ما دوباره با هم می‌توانیم انتخاب کنیم و کسی شایسته‌تر از همه هست را انتخاب کنیم و اوضاع رو به نفع خودمان عوض کنیم من و تو چه با حجاب چه بی‌حجاب چه ترک چه لر چه بلوچ چه با سواد چه بی سواد چه پولدار چه فقیر همه سر یک سفره ایم و کسی جز خود ما دلسوز ما نیست همه ما با هم رأی می‌دهيم و سرنوشتمان را خودمان تعیین می‌کنیم جوری که با کمترین هزینه بهترین‌ها رو برای خودمان به بار بنشانیم... *میعادگاه ما ۲۸ خرداد ۱۴۰۰ پای صندوق‌های رأی* 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷