| 🔻یکی می‌گوید که من روزی نصف صفحۀ قرآن را می‌خوانم و فکر می‌کنم. شما خواندنِ قرآن را اضافه کن، فکر هم بکن، منافاتی ندارد؛ ولی فکر را خود قرآن باید بدهد. 🔸توجه، حس و حالی است ماورای توهمی که می‌کنیم. گاهی تعریف کردنش سخت است؛ توجه را خود خدای متعال باید عنایت کند. همین که تفرقۀ حواس و پراکندگی ذهن و تشتّت خیال نداشته باشیم، راه زیادی رفته‌ایم. بعد از آن، توجه نصیب انسان می‌شود و اوراد و اذکار او، وِرد واحد و ذکر واحد می‌شود. نباید در اجرا کم گذاشت؛ یعنی در کیفیت اشتغال و حتی کمّیت اشتغال به عبادات، آن‌هم قرآن و قرآن. ╭══════ │✨ @Nafaahat ╰๛- -