٦١ - وَ هُوَ الْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهِ ... گفته اند: مراد از فرشتگان حافظ، آنهایی هستند که مأمورند انسان را از آفات و بلیّاتی که منجر به مرگ انسان میشود حفظ کنند و این محافظت تا وقتی ادامه دارد که پایان عمر تعیین شده او فرا رسد. در این جا مأموریت محافظت این فرشتگان تمام میشود و دست از محافظت انسان بر می دارند. در پایان آیه می فرماید این فرشتگان در انجام مأموریت خود قصور و کوتاهی نمیکنند و در قبض روح جلو یا عقب نمی افتند؛ یعنی وقتی لحظه مرگ کسی فرا رسید فرشتگانِ ما او را قبض روح میکنند. در آیه اول، توفّی را به خدا نسبت داده و در آیه بعد به فرشتگان و در آیه دیگر قرآن آن را به عزرائیل علیه‌السلام نسبت میدهد. عزرائیل علیه‌السلام متولی مستقیم قبض ارواح است و اعوان و انصاری از فرشتگان دارد که آنها نیز تحت نظر او قبض روح میکنند و همه این مأموریتها و توان آن را، خدا به فرشتگان مزبور داده است.