۱۸۹ - هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ .... در آیات قبلی علم غیب را منحصر به خدا دانست و ربوبیت عالم را خاص خدا معرفی کرد این آیات در تعقیب این موضوع میگوید او کسی است که شما را از یک نفس آفرید و همسر او را نیز از جنس او قرار داد تا در کنار او بیاساید در برخی روایات نقل شده است که حوا از دنده چپ آدم آفریده شده این روایات جعلی و اسرائیلی است. منظور از اینکه خدا زوج او را از وی قرار داد یعنی از نوع و جنس او است. در سوره روم فرمود: «وَ مِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِتَسْكُنُوا إِلَيْهَا (روم) (۲۱) از نشانه های قدرت او است که از جنس شما همسرانی برایتان آفرید تا در کنار آنها بیاسایید. در این آیه مراد از نفس واحده واحد نوعی است نه شخص آدم (ع)، یعنی همان طوری که در آغاز آدم را آفرید از نوع او همسری برایش خلق نمود و این روند درباره فرزندان آدم نیز همواره ادامه دارد. خدا برای هر مذکری مؤنثی قرار داد و از آن طرف نیز چنین است که برای هر مؤنثی مذکری ،آفرید تا با هم زندگی کنند و نسل بشر ادامه یابد. در این آیه فرمود: مرد و زن در کنار هم زندگی آرام بخشی پیدا می کنند ولی وقتی که زوج با همسر خود در آمیخت باری سبک بر می دارد به گونه ای که در آغاز کار برای او مشکلی ایجاد نمیکند و به کارهای خود می رسد؛ اما وقتی که با گذشت شب و روز حمل او کم کم سنگین می شود (فَلَمَّا اثْقَلَتْ آن دو خداوند را به دعا می خوانند که بارالها! اگر به ما فرزند صالحی عطاکنی حتماً از شاکرین خواهیم شد. مراد از «صالح» سلامت جسم و بدن و طبیعی بودن آن است.