💠قَالَ علیه السلام یَا أَسرَی الرّغبَةِ أَقصِرُوا فَإِنّ المُعَرّجَ عَلَی الدّنیَا لَا یَرُوعُهُ مِنهَا إِلّا صَرِیفُ أَنیَابِ الحِدثَانِ أَیّهَا النّاسُ تَوَلّوا مِن أَنفُسِکُم تَأدِیبَهَا وَ اعدِلُوا بِهَا عَن ضَرَاوَةِ عَادَاتِهَا 💠ضراوه: جرات بر شکار و علاقه مندی به آن، ضرایه: به فتح، لغتی در ضراوه می باشد، ضرایه به کسر: مصدر ضری به، است به هر سه روایت شده است، (ای گرفتاران هوای نفس باز ایستید که دلبسته ی دنیا را نمی ترساند مگر صدای به هم رسانیدن دندانهای مصائب ای مردم خود به ادب کردن نفسهایتان بپردازید و آنها را از جرات بر عادتهای نکوهیده باز دارید). کلمه ی اسرای را استعاره برای کسی آورده است که دنیا میل و علاقه ی او را به خود جلب کرده است. امام (علیه السلام) دستور به خودداری از زیاده روی در طلب دنیاداده و از دلباختگی و توجه بدان برحذر داشته است، با این عبارت: فان المعرج … و الحدثان، و لفظ صریف و انیاب را به جهت شباهت مرگ به هنگام فرا رسیدنش به شتر تندرو، استعاره آورده است. سپس خطاب به مردم، آنها را مامور فرموده است تا ادب و صلاح نفس خویش را به عهده گیرند و آن را در حد عدالت، از حرکات و افعال بازدارند، و از جرات و اقدام بر غرق شدن در هواهای نفس بازگیرند. و معنای ریاضت، قبلا روشن شد. 📙شرح#حکمت_359 حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص363 ابن میثم 🔶 @Nahj_Et