💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه نشانه‌هاى ظالمان و ستمگران را روشن مى‌سازد و نشان مى‌دهد كه ظالم، تنها كسى نيست كه حق ديگران را ببرد و آن‌ها را در فشار قرار دهد، بلكه ظالم معناى وسيعى دارد كه سه نشانۀ آن را امام عليه السلام بيان فرموده است. البته كسانى كه هر سه نشانه در آن‌ها باشد در مرحلۀ بالاى ظلم و ستم قرار دارند؛ ولى هر يك از اين سه نشانه نيز به تنهايى مى‌تواند دليل بر ظالم بودن باشد. نخست مى‌فرمايد: «ظالم سه نشانه دارد (نشانۀ اول اين‌كه) به ما فوق خود از طريق نافرمانى ستم مى‌كند»؛ (لِلظَّالِمِ مِنَ الرِّجَالِ ثَلاَثُ عَلاَمَاتٍ: يَظْلِمُ مَنْ فَوْقَهُ بِالْمَعْصِيَةِ) . غالباً مردم وصف ظالم را براى چنين شخصى به‌كار نمى‌برند، بلكه او را عاصى و نافرمان مى‌دانند؛ ولى هرگاه آن را درست بشكافيم مى‌بينيم داشتن چنين خصلتى ظلم است. نه‌تنها از اين جهت كه ظلم معناى وسيعى دارد و هرچيزى كه در غير محل قرار دهند نوعى ظلم محسوب مى‌شود، بلكه ازاين‌رو كه واقعاً ظلم و ستم بر شخص ما فوق است، زيرا ابهت او را دَرهم مى‌شكند و ديگران را به او جسور مى‌سازد و به مديريت و فرماندهى او لطمه وارد مى‌كند و چه ظلم و ستمى از اين بدتر كه انسان مدير و مدبرى را در كار خود تضعيف يا فلج كند
#حکمت_350
🔶 @Nahj_Et