قرآن و نهج‌البلاغه 🌸🌸
✨ ✅ادامه شرح خطبه ۱ بخش ۱۱ 💥3ـ معيار شناخت گناهان کبيره و صغيره در اين که کدام گناهان بزرگ و کبي
✨ ✅ادامه خطبه ۱بخش۱۱ قرآن در کنار اين تاريخها از مثالهاى فراوانى نيز براى هدايت انسانها کمک مى گيرد; اين مثالها گاهى نمونه هايى هستند از زندگى واقعى بعضى از انسانها و گاه تشبيهاتى است به امور طبيعى در عالم گياهان و حيوانات و مانند آن و به هر حال اين مثالها به قدرى پرجاذبه و گويا و پرمحتواست که مى توان آن را يکى از نکات اعجاز قرآن شمرد و همان طور که قرآن مى گويد، دقّت و تدبّر در اين مثالها موجب بيدارى عقلها و خردهاست: ✨«وَلَقَدْ ضَرَبْنا لِلنّاسِ فى هذَا الْقُرآنِ مِنْ کُلِّ مَثَل لَعَلَّهُمْ يَتَذَکَّرُونَ; ما در اين قرآن از هر گونه مثال براى مردم ذکر کرديم تا متذکّر (و بيدار) شوند».(31) 🌹امام(عليه السلام) در بخشى که در بالا در بيان جامعيّت قرآن گذشت، مخصوصاً بر اين نکته تأکيد فرموده و همه مسلمانان را به آن توجّه داده است. 📚پی نوشت: 1. «کتاب» منصوب است به عنوان عطف بيان براى «ما» در جمله (خَلَّفَ فيکُمْ ما خَلَّفَتِ الاَنْبياءُ) و يا مفعول است براى فعل مقدّر (خَلَّفَ) يا (اَعْنى). 2. «مبيّنا» به صورت اسم فاعل است و حال براى فاعل خلّف (يعنى پيامبر اکرم) مى باشد و ضمير در حلاله و حرامه و... به قرآن مجيد باز مى گردد. بعضى از مفسّران نهج البلاغه نيز گفته اند که مبيّناً و اوصاف ديگرى که بعداً آمده، مانند مفسّراً، حال براى کتاب الله است و در عين حال ضماير حلاله و حرامه و... را به کتاب الله يا به «ربّکم» برگردانده اند، ولى تفسيرى که در متن آمده از همه مناسبتر است. 3. سوره مجادله، آيه 12. 4. سوره مجادله، آيه 13. 5. سوره مائده، آيه 2. 6. سوره نساء، آيه 101. 7. سوره بقره، آيه 173. 8. سوره نساء، آيه 36. 9. سوره آل عمران، آيه 97. 10. سوره مائده، آيه 55. 11. سوره مائده، آيه 38. 12. سوره ابراهيم، آيه 24. 13. سوره تحريم، آيه 11. 14. سوره بقره، آيه 275. 15. سوره نساء، آيه 29. 16. سوره مائده، آيه 89. 17. سوره نساء، آيه 92. 18. سوره قيامت، آيه 23. 19. سوره انعام، آيه 103. 20. سوره بقره، آيه 187. 21. در واقع اين جمله محذوفى دارد، زيرا صورت دوّم ناگفته مانده و در تقدير چنين است «وَ بَيْنَ ما يَکُونُواجِباً دائماً». 22. «مباين» خبر مبتداى محذوفى است و در تقدير «مومباين» است و ضمير «هو» به کتاب بر مى گردد، احتمال ديگرى نيز وجود دارد، اما آنچه گفتيم مناسبتر به نظر مى رسد. 23. در مورد شرک به آيه «وَ مَنْ يُشْرِکْ بِاللهِ فَقَدْ حَرَّمَ اللهُ عَلَيْهِ الْجَنَّةَ و مَأواهُ النّارُ» (سوره مائده، آيه 72) مراجعه شود و در مورد قتل نفس به آيه «وَ مَنْ يَقْتُلْ مُؤْمِناً مُتَعَمِّداً فَجَزآئُهُ جَهَنَّمُ خالداً فيها» (سوره نساء، آيه 93). 24. سوره مزّمل، آيه 20. 25. سوره حشر، آيه 7. 26. آنچه در بالا آمد مجموعه تعبيراتى است که در اين حديث در منابع شيعه و اهل سنّت آمده است، به احقاق الحق، ج 9، ص 309 تا 375 و بحارالانوار، ج 23، ص 118، 132، 133، 134 و 155 و پيام قرآن، ج 9 مراجعه شود. 27. تفسير نورالثقلين، ج 1، ص 473. 28. براى توضيح بيشتر مى توانيد به تفسير نمونه، ج 1، ص 390 مراجعه کنيد (ذيل آيه 106، سوره بقره). 29. سوره يوسف، آيه 111. 30. سوره روم، آيه 42. 31. سوره زمر، آيه 27.  ⚘ @Nahjolbalaghe2