#شایعه_پراکنی
اسلام همواره به انسان توصیه مىکند تا درباره آنچه به آن یقین و علم ندارد، زبان نگشاید همچنان که مىفرماید:
«لا تقف ما لیس لک به علم ان السمع و البصر و الفؤاد کل اولئک کان عنه مسئولا».
به چیزى که علم و اطمینان ندارى، اعتماد مکن و آن را بر زبان میاور، زیرا گوش و چشم و دل و اندیشه آدمى مسوول خواهند برد.
📚اسراء، 36
👈امام سجاد علیه السلام به یکى از حاضران در جلسه خود فرمود:
«لیس لک ان تکلم بما شئت».
هر گونه که دلت بدان مایل است، نمىتوانى لب بگشایى.
👈پیامبر اکرم صلى الله علیه وآله وسلم نیز فرمودهاند:
«رحم الله عبدا قال خیرا فغنم او صمت فسلم»
خدا بیامرزد کسى را که کلام خداپسندى را بر زبان آورد و پاداش گیرد و یا آنکه سکوت حکیمانه کند و (از مبتلاشدن به کیفر سخنان ناستوده) سالم بماند.
👈امام سپس فرمود:
«و لیس لک ان تسمع ما شئت لان الله یقول:
ان السمع والبصر...»
تو آزاد نیستى به هر سخنى که دلت بدان تمایل دارد، گوش فرا دهى، زیرا خداى عز و جل مىفرماید:
گوش وچشم و... مسؤولیت دارند.
👈در سوره «یس» مىخوانیم:
«الیوم نختم على افواههم و تکلمنا ایدیهم و تشهد ارجلهم بما کانوا یکسبون».
امروز دهانهاى آنها را مىبندیم، در حالى که دستها و پاهاى آنان علیه آنان گواهى وشهادت مىدهند.
📚یس (36): 64
گاهى حتى اخبارى که به آن اعتماد و یقین داریم را نیز نباید براى دیگران بازگو کنیم، بلکه باید عاقبت و نتیجه آن را نیز بسنجیم.
👈چنانکه امیرالمؤمنین علیه السلام مىفرماید:
«لا تقل مالا تعلم بل لا تقل کل ما تعلم».
نه تنها چیزى که علم ندارى، بازگو مکن بلکه همه آنچه را که مىدانى را نیز مگو.
📚نهج البلاغه، حکمت 383
👈خواجه عبدالله انصارى مىگوید:
جز، راست نباید گفت هر راست نشاید گفت
اسلام به صمت و کم گوئى، متین و استوار گوئى - حق گوئى - پرهیز از اضافه گوئى و هرزه گوئى توصیه و تاکید کرده است.
👈و به فرموده امام صادق علیه السلام:
«المؤمن ملجم».
انسان باایمان در سخن گفتن، محدود و زبان او بسته است.
📚علامه مجلسى، بحارالانوار، ج 75، ص 275
T.me/mahdaviyat_mesh