📢
خداوند میفرماید نگاهتان را به اتفاقات زندگی اصلاح کنید!
💠 آیتالله میرباقری:
📜 "ما گاهی خیال میکنیم این دنیا برای ماندن ماست! آمدیم اینجا خوش باشیم! آمدیم اینجا لذّت ببریم! اگر به ما عطا کنند خوشحال میشویم و میگوییم خدا ما را عزیز داشته است. اما اگر از ما بگیرند غُصّه میخوریم و میگوییم خدا ما را ذلیل کرده است؛ میگوییم چرا در فقر، چرا در بلاء، چرا در سختی هستیم؟ چرا من بیمار میشوم؟
خداوند میفرماید نگاهتان را اصلاح کنید! هم زمانی که به شما عطا میکنیم، موقع امتحان الهی است و هم وقتی میگیریم موقع ابتلاء رَبّ است؛ نه وقتی به شما عطا میکنیم نشانه این است که شما را عزیز داشتهایم و نه وقتی نعمتی را میگیریم، بهخاطر این است که برای شما سخت گرفته باشیم. نمرۀ شما بعد از امتحان است. اگر نعمتی دادند و رفوزه شدید، نمرۀ شما منفی است. اگر از شما چیزی را گرفتیم و بیماری، فقر، رنج و غُصّه بهسراغ شما آمد و سرفراز بیرون آمدید نمرۀ شما مثبت است.
نگاهتان را به عالَم اصلاح کنید تا وقتی نعمت میدهیم مغرور نشوید و دست و پایتان را گم نکنید و از امتحان موفق بیرون بیایید. وقتی هم سخت میگیریم و نعمتی را میگیریم و فشاری وارد میکنیم، دوباره دلتنگ و مأیوس نشوید."
📜 "
خداوند به انسان عطا میکند که بنده شود و از او میگیرد که بنده شود. پس، خداوند میفرماید نگاهتان را اصلاح کنید؛ چون از قبل نوشته شده که به چه کسی باید چه چیزی بدهم. من میدانم که چه کسی با ثروت میتواند به خدا برسد و چه کسی با فقر. چه کسی با بیماری و چه کسی با صحت. چه کسی با آبرو و چه کسی با ریخته شدن آبرو. من برای شما حساب و کتاب میکنم. دقیق هم هست. بنابراین، وقتی به شما عطا میکنند مغرور نشوید. چه موضوعیتی دارد ثروت و آبرو، اگر نتوانی با آن خدا را به دست بیاوری؟ اگر آبروی شما ریخته شد و در بیآبرویی خدا را پیدا کردید، چه اشکالی دارد؟ چه اشکالی دارد آدم بیست سال یا سی سال فقیر باشد ولی خدا که نعمت اصلی است را پیدا کند؟"
📜 "آن موقع که خدا انسان را در فشار قرار میدهد، نشانه اهانت به انسان نیست؛ میخواهد انسان رشد کند. منتها فقط خداست که میداند چه کسی با ثروت رشد میکند و چه کسی با فقر.
آنچه که خداوند میدهد زمینۀ رشد است، نه آن چیزی که ما دنبال آن هستیم! اگر ما فکر میکنیم چیز دیگری زمینۀ رشد ماست اشتباه میکنیم. اگر خداوند کسی را به فقر مبتلا کرد، اصرار کند که ثروت به دست بیاورد، زمین میخورد. برای همین، خداوند میگوید: نگاهتان را به عالَم اصلاح کنید. اگر نگاهتان را به عالَم اصلاح نکنید نمیتوانید در مسیر بندگی استقامت کنید. مردم دنبالتان بیایند خوشحال میشوید و اگر پراکنده شوند و تنها بشوید غُصّه میخورید و زمینگیر میشوید. اما اگر نگاهتان را عوض کردید، همهچیز عوض میشود. نگاهتان را وسیع کنید و آینده عالَم را هم ببینید. امام زمان(عج) را ببینید. رجعت را ببینید. خدا را ببینید. چرا فقط دنیا را میبینید؟ روزی بساطِ زمین جمع خواهد شد. کوهها مثل پنبه خواهند شد و ارادۀ پروردگارت ظهور پیدا خواهد کرد. آن روز، انسانی که خدا را در پشت این نعمتها فراموش کرده بود خواهد فهمید که همهچیز را باخته است. اگر نگاه انسان به عالَم و نعمتهایش اصلاح شود، آیا از دینش دست برمیدارد؟ آیا در برابر فراعنه میترسد؟ انسان وقتی فهمید دنیا دار امتحان است، نه خوشیاش موضوعیت دارد و نه سختیاش، و در هر دو صورت باید رشد کرد، میفهمد که اگر مثل حضرت سلیمان حکومت دادند باید رشد کنی؛ مثل امام حسین(ع) هم باید در گودی قتلگاه به خدا برسی."
منبع: کتاب
#تربیت_ولایی
#تغییر_نگاه_به_زندگی