«اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقيم» خداوندا! ما را به راه مستقيم هدايت فرما. كاروان هستى در حال حركت بسوى خداست: «الَيْهِ الْمَصير» «سوره مائده، آيه 18» و انسان نيز در تلاش و حركت: «انَّك كادِحٌ الى‏ رَبِّك» «سوره انشقاق، آيه 6» و در هر حركتى تنها يك راه مستقيم وجود دارد و باقى راهها انحرافى است. اسلام براى اين حركت هم راه تعيين نموده هم راهنما، هم مقصد را مشخص كرده و هم وسيله حركت را در اختيار انسان قرار داده است و اين ما هستيم كه بايد انتخاب كنيم به كدام راه برويم. قرآن دو نوع هدايت را مطرح مى ‏كند، يكى هدايت تكوينى نظير هدايت زنبور عسل كه چگونه از شهد گلها بمكد و چگونه عسل بسازد و يكى هدايت تشريعى كه اختصاص به انسان‏ها دارد و همان راهنمائى‏هاى انبياى الهى است. خداوند در عمق جان و فطرت هر انسان، ميل به رشد و كمال و حق‏جوئى را قرار داده كه اگر اين ميل و كشش را در پرتو تعليمات انبيا پرورش داد مورد عنايت خاص خداوند قرار مى گيرد: «وَالَّذينَ اهْتَدَوْا زادَهُمْ هُدىً» «سوره محمّد، آيه 17» آنان كه هدايت را بپذيرند خداوند هدايتشان را بيشتر مى ‏كند و راههاى خودش را به آنها نشان مى ‏دهد. ( تفسیر نماز؛ استاد قرائتی ، ص 112) ➖➖➖➖➖➖➖➖