نماز به دست آوردنی است نه از دست دادنی خداوند برای دعوت به نماز می‌فرماید: اگر شما یاد ما باشید، ما هم به یاد شما هستیم: «فَاذْكُرُوني‏ أَذْكُرْكُم‏» (بقره : 152) اگر اهل نماز باشید، من با شما هستم: «قالَ اللَّهُ إِنِّي مَعَكُمْ لَئِنْ أَقَمْتُمُ الصَّلاة» (مائده : 12) هر فردی از شما کاری انجام دهد ـ مثلاً نماز بخواند ـ ، من آن را ضایع نمی‌کنم: «أَنِّي لا أُضيعُ عَمَلَ عامِلٍ مِنْكُم‏» (آل عمران: 195) اگر از من چیزی بخواهید، من پاسخ می‌دهم: «ادْعُوني‏ أَسْتَجِبْ لَكُم‏» (غافر: 60) با توجه به این مطالب، نمازگزار احساس می¬کند دقایقی که در نماز است و یا به مسجد می‌رود، از دست دادن زمان نیست، بلکه به دست آوردن آن است. (شیوه های دعوت به نماز؛ استاد قرائتی ، ص 152)