بی سامانی توسعه در ایران ایران در سال 1948 برنامه توسعه تهیه کرد، چین در سال 1953، کره جنوبی در سال 1962 و مالزی در سال 1966 ، اما چگونه است که وضع توسعه فعلی در ایران قابل مقایسه با هیچ یک از این سه کشور نیست!؟ راز عقب ماندگی ایران اینست که « توسعه» را هم خواسته ایم مثل اتومبیل ، رادیو ، گرامافون ، پیپ ، رژب لب، کروات ، ادکلن ، فندک و....با پول نفت و بدون درد سر وارد کنیم! غافل از اینکه توسعه، قبل از هر چیز، مستلزم یک درک ذهنی درست و همه جانبه از عقب ماندگی کشور است و بعد ،تجزیه و تحلیل علل آن و در نهایت برآمدن در پی رفع آن عقب ماندگی! به نظر می رسد عباس میرزا ، امیر کبیر ، میرزا حسین خان سپهسالار و حتی خود ناصر الدین شاه هم متوجه اصل عقب ماندگی کشور شده بودند و علل آنرا هم می دانستند! فقط «درمان عقب ماندگی »است که زخم ناسور بیش از یک قرنه ایران شده است !! برای رسیدن به توسعه ، باید در روابط سیاسی ،اجتماعی و اقتصادی جامعه تجدید نظر کنیم! حاکمیت باید منافع خود را با منافع ملت در یک راستا قرار دهد ، خود را کارگزار ملت بداند که حقوق می گیرد تا برای ملت سیاست گذاری و اجرا کند نه خود را تافته جدا بافته ای بداند که از آسمان نازل شده تا خوب و بد را برای مردم مشخص کند! مردم هم باید به این باور برسند که خیر همگانی در روابط صحیح اجتماعی است یعنی در یک فضای رقابتی سالم اجتماعی و بدون هیچگونه سفارش و اعمال نفوذی که هرکسی بنابر شایستگی ها و تلاشهای خودش در جای مناسب خود قرار می گیرد، کلیت جامعه، بهتر روی سعادت و خوشبختی را می بیند تا اینکه با دستکاری های بیجا و ظاهراً زود بازده، روند طبیعی امور را به هم بزنیم! اقتصاد نیز باید فارغ از انحصار و رانت و ویژه خواری نور چشمی ها و ترجیح منافع اقلیت بر اکثریت، به وسیله « مکانیسم» یا همان سازوکار عرضه و تقاضای واقعی مردم تنظیم شود ، تعریف نیاز کاذب برای مردم، محروم کردن اکثریت مردم با قوانین دست و پا گیر بی فایده از ورود به عرصه اقتصاد مولد، فراهم کردن زمینه برای بهره مندی عده‌ای خاص از مواهب جامعه با هر بهانه و توجیهی، اکثریت جامعه را برای بی انگیزه نموده و اقتصادی فشل و بیمار را تحویل جامعه می دهد و زمینه فساد را فراهم می کند یعنی همان چیزی که الان با آن مواجه ایم. در یک جمله ، هر گاه جامعه‌ای شهامت تجدید نظر در هرم قدرت و منافع به نفع اکثریت را پیدا کرد آن جامعه رو به توسعه است و الا نه از آسمان چیزی به نام توسعه نازل خواهد شد و نه کشوری آنرا به ما خواهد فروخت. #فرهنگ#پایدار