این شعر وحشی بافقی یکی از قشنگ ترین چیزاییه که خوندم: « ما چون ز دری پای کشیدیم، کشیدیم امید ز هر کس که بریدیم، بریدیم دل نیست کبوتر که چو برخاست نِشیند از گوشهٔ بامی که پریدیم، پریدیم... » •••┈✾~🍃❤️🍃~✾┈••• 🍁@neginmaragh🍁 •••┈✾~🍃❤️🍃~✾┈•• ‌‌