قرآن ترجمه المیزان سوره 22 سوره مبارکه الحج صفحه 333 ذَٰلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ وَأَنَّهُ يُحْيِي الْمَوْتَىٰ وَأَنَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (6) اين [قدرت نمايى] بدان سبب است که خدا خود حقّ است و اين که او مردگان را زنده مى کند و اين که او بر هر چيزى توانا است. (6) وَأَنَّ السَّاعَةَ آتِيَةٌ لَا رَيْبَ فِيهَا وَأَنَّ اللَّهَ يَبْعَثُ مَنْ فِي الْقُبُورِ (7) و اين که قيامت آمدنى است و شکّى در آن نيست و اين که خدا آنان را که در قبرها هستند برمى انگيزد. (7) وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يُجَادِلُ فِي اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَلَا هُدًى وَلَا كِتَابٍ مُنِيرٍ (8) و بعضى از مردمند که بى هيچ علمى يا هدايتى يا کتابى روشنگر، درباره خدا مجادله مى کنند، (8) ثَانِيَ عِطْفِهِ لِيُضِلَّ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ ۖ لَهُ فِي الدُّنْيَا خِزْيٌ ۖ وَنُذِيقُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عَذَابَ الْحَرِيقِ (9) [آن هم] در حال کبر و غرور، تا [مردم را ]از راه خدا گمراه کنند; براى آنان در دنيا رسوايى [بزرگى ]خواهد بود و روز قيامت، عذاب [آتش] سوزان را به آنها مى چشانيم. (9) ذَٰلِكَ بِمَا قَدَّمَتْ يَدَاكَ وَأَنَّ اللَّهَ لَيْسَ بِظَلَّامٍ لِلْعَبِيدِ (10) اين به سبب اعمالى است که پيش فرستاده ايد، و بدان جهت است که خدا [به عدالت عمل مى کند و ]درباره بندگان، ستم پيشه نيست. (10) وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَعْبُدُ اللَّهَ عَلَىٰ حَرْفٍ ۖ فَإِنْ أَصَابَهُ خَيْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ ۖ وَإِنْ أَصَابَتْهُ فِتْنَةٌ انْقَلَبَ عَلَىٰ وَجْهِهِ خَسِرَ الدُّنْيَا وَالْآخِرَةَ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِينُ (11) و بعضى از مردمند که عبادت خدا را يکسويه [و براساس سود مادّى] انجام مى دهند; پس اگر خيرى به آنان برسد به آن آرامش مى يابند، و اگر بلايى به ايشان برسد عقبگرد مى کنند. دنيا و آخرت را از دست داده اند; اين است آن خسارت آشکار. (11) يَدْعُو مِنْ دُونِ اللَّهِ مَا لَا يَضُرُّهُ وَمَا لَا يَنْفَعُهُ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الضَّلَالُ الْبَعِيدُ (12) بجز خدا چيزى را مى خوانند که نه به آنان زيان مى رساند و نه سودشان مى دهد; اين است آن گمراهىِ دور [از راه مستقيم]. (12) يَدْعُو لَمَنْ ضَرُّهُ أَقْرَبُ مِنْ نَفْعِهِ ۚ لَبِئْسَ الْمَوْلَىٰ وَلَبِئْسَ الْعَشِيرُ (13) [بلکه] کسى را مى خوانند که زيانش نزديک تر از سود او است; چه بد ياورى و چه بد همدمى است! (13) إِنَّ اللَّهَ يُدْخِلُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۚ إِنَّ اللَّهَ يَفْعَلُ مَا يُرِيدُ (14) همانا خدا کسانى را که ايمان آورده و کارهاى شايسته کرده اند در باغ هايى داخل مى کند که از پايين آنها نهرها جارى است; بى شک خدا آنچه را اراده کند انجام مى دهد. (14) مَنْ كَانَ يَظُنُّ أَنْ لَنْ يَنْصُرَهُ اللَّهُ فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ فَلْيَمْدُدْ بِسَبَبٍ إِلَى السَّمَاءِ ثُمَّ لْيَقْطَعْ فَلْيَنْظُرْ هَلْ يُذْهِبَنَّ كَيْدُهُ مَا يَغِيظُ (15) کسى که همواره مى پندارد خدا [به او توجّهى ندارد و] هرگز در دنيا و آخرت ياريش نخواهد کرد [و از اين رو نااميد و خشمگين شده است ]بايد ريسمانى به بالا بکشد و خود را حلق آويز کند و ببيند آيا حيله اش آنچه را که موجب خشم او شده است از بين مى برد؟ (15) 🕊👇 ☫ به نهضت سواد رسانه ای بپیوندید👇 https://eitaa.com/NhztSavadResani