📖((سوره انعام آیه140)) بِسْمِ الله الرّحمنِ الر‌َّحیمِ قَدْ خَسِرَ الَّذِینَ قَتَلُواْ أَوْلَدَهُمْ سَفَهاً بِغَیْرِ عِلْمٍ وَحَرَّمُواْ مَا رَزَقَهُمُ اللَّهُ افْتِرَاءً عَلَى اللَّهِ قَدْ ضَلُّواْ وَ مَا کَانُواْ مُهْتَدِینَ ترجمه به یقین زیان کردند کسانى که فرزندان خود را سفیهانه و از روى جهل کشتند، و آنچه را خداوند روزى آنان ساخته بود با افترا بر خدا حرام کردند، آنان گمراه شدند و هدایت یافته نبودند. ابن عباس از بزرگان صدر اسلام مى ‏گوید: هر که مى ‏خواهد میزان جهالت اقوام دوران جاهلى را بداند، همین آیات سوره‏ انعام که بیانگر خرافات و اعتقادات بى‏ اساس مشرکان است، را بخواند. جاهلان عرب، به گمان تقرّب به بت‏ها، یا به جهت حفظ آبرو، دختران خود را گاهى قربانى بت‏ها یا زنده به گور مى‏ کردند. پیام ها ۱- جهالت و سفاهت، عامل خسارت است. (خسارت‏هایى چون: از دست دادن فرزند، از دست دادن عاطفه، فقدان نعمت‏ هاى حلال، کسب دوزخ و کیفر الهى). «قد خَسر» ۲- خسارت واقعى، فدا شدن انسان در راه باطل است. (چه قربانى بت شدن، چه فداى خیال و غیرت نابجا) «قد خَسر» ۳- تحریم نابجاى حلال‏ ها، افترا بر خداوند است. «وحرّموا ما رزقهم اللَّه افتراء» ۴- انجام هر کارى و تحریم هر چیزى، یا دلیل شرعى مى‏خواهد یا عقلى. «بغیر علم افتراء على اللَّه» ۵ - با خرافات، با شدیدترین وجه مقابله وبرخورد کنیم. «قد خسر، سفهاً بغیر علم، افتراء، ضلّوا، ما کانوا مهتدین» 📚تفسیر نور💡 ((صَدَقَ اللَّهُ الْعَلِيُّ الْعَظِيم))