هدایت شده از کافه شعر و ادب
✍ هوالکریم........ چه زیبا رَسته اي اَی گُل ، رقیبت خار و خس باشد ز بَس خوش رنگ و خوش رُویی ، عَدویت همنفس باشد درآغوش تو هر بلبل ، غزل خوان و طربناک است چه غم دارد کنارت گر رها یا در قفس باشد بسی شَهدِ تو شیرین است از آن زنبورها مست اند به کام من ولی شَهدت ، بدیع و خوش مَلَس باشد گل لاله ، گل میخک ، گل مریم ، گل پیچک گلم این زندگی بی تو ، فقط پوچ و عبس باشد چنان زیبا و رعنایی ، چنان ناز و دل آرایی به پایت خَم شود عاشق ، اگر چه بر فَرَس باشد دل بیتابِ این عاشق ، به عشقت میزند پرپر شود رسوای دوران گر ، فقط اهل هوس باشد به شوق دیدن رویت ، چو شبنم بی قرارم من گمانم نیست در شب ها ،چو من احوال کس باشد میانِ سیل چشمانم ، بسازم کلبه ای از عشق برای تو اگر حتّی ، به پهنای اَرَس باشد چه اندک باشدَم یاران ، ولی دشمن چه بسیاراست گروهی در دو سمتِ من ، سپاهی پیش و پس باشد اگر دشمن هزاران است، اگر صد دامِ شیطان است چه غم باشد که در دل یک ،خدا دارم که بس باشد صدایِ آشنایی در ، میان گوش پیچیده است که بیدارش کن این دل را ، مُهیّای جَرس باشد 🌴🇮🇷🌴