آقا! سال‌هاست فهمیده‌ام، محبتم به شما ادعایی بیش نبوده است. این را از غم‌هایم فهمیدم که دوری شما را شامل نمی‌شد. و از شادی‌هایم که هیچ‌کدامشان به خشنودی شما گره نخورده بود. و از دغدغه‌هایم که در آن‌ها، کار برای ظهورِ شما از قلم افتاده بود. راستش از این همه ادعا خسته شده‌ام. هر چند چراغ دلم هنوز روشن است. مادامی که نفس می‌کشم، یعنی هنوز فرصت دارم... و شما همچنان چشم به راهِ آدم‌شدنم هستید. قدم اول را برمی‌دارم و ایمان دارم نگاه سرشار از لطفتان پشت و پناهم است. 🌴💎🥀💎🌴