خدایا ببخش تمام بی معرفتی هایم را... من همانم ؛ همان بنده ات که هرگاه از همه جا رانده و مانده میشود سراغ تو می آید... همان که دیگر توان صیانت از خویش در برابر حربه های شیطان را ندارد... همان که کسی را جز تو ندارد... همان که رهایش کنی کارش تمام است... همان که آمده گوید: رحمی نما...بر این فراموشکار ... که گر برانی ذلیل ترین خواهد بود... گر برانی جایی ندارد و آواره است... لااقل اگر قرار است آواره ام کنی بیا آواره ی خود کن مرا.. تا این آوارگی مرا عاشق ترین آواره ی آسمان کند... نگذار از دست بروم... یا رادَّ ما قَدْ فاتَ... ای بازگرداننده ی از دست رفته ها! صبحتون خدایی خداهست 🌴🥀🕯🥀🌴