آقای پزشکیان داستان‌پرداز خوبی است ادامه قسمت قبل ... اجرای آقای رییس‌جمهور روی سن مجلس طوری بود که انگار یک روز رفته‌اند بیت‌رهبری، دیزی گذاشته‌اند‌ وسط و لیست وزرای پیشنهادی را داده‌اند دست رهبری و رهبری هم هر چه آقای رییس‌جمهور گفته را تایید کرده و تازه روی بعضی‌ها اصرار هم داشته و این وسط حتی اگر کسی خودش هم‌نمی‌خواسته وزیر بشود، زنگ زده‌اند که هی فلانی دستور آقاست که بیا سر فلان وزارت‌خانه. یک‌طوری این کابینه به پای رهبری نوشته شد، که کابینه خود آقای خامنه‌ای در زمان ریاست جمهوری‌شان هم به پای‌شان نوشته نشد. حالا وسط این داستان‌سرایی، اوضاع نماینده‌های مجلس دیدنی است که غرق در داستان آقای رییس‌جمهورند و به به می‌گویند و با داستان هم‌ذات‌پنداری می‌کنند. خیلی از این بزرگواران مجلس‌نشین، از انقلابی‌گری، فقط سلام بر امام و شهدا و رهبر انقلاب را در اول نطق‌های‌شان بلدند. بیشتر از این توی‌شان خبری نیست. کاش می‌شد آن‌ نماینده‌هایی که به همه وزرا رای مثبت دادند را پیدا می‌کردیم، توی بیلبوردهای شهری اسم و عکس‌شان را می‌زدیم و می‌گفتیم این‌ها را ببینید، این‌ها بی‌رای‌ترین و بی‌نظرترین آدم‌های مجلس‌اند، خودشان بلد نیستند چیزی را تحلیل کنند، هر کس بیایید و بگوید از آن بالاها گفته‌اند فلان، این‌ها رای می‌دهند، این‌ها را ببینید، توی زندگی مثل این‌ها نباشید. ماست نباشید، به بچه‌هایتان این‌ها را نشان بدهید و بگویید یاد بگیرند خودشان هم فکر کنند، نظر بدهند، انتخاب کنند. شاید بعدها این نماینده‌ها درس عبرتی بشوند که چهارتا آدم حسابی بیشتر وارد مجلس بشود. . پ.ن: من مخالف کابینه وفاق نیستم. مخالف این هم نیستم که یک بار مجلس بیایید همه کابینه یک رییس‌جمهور را تایید کند. من مخالف تبدیل کردن صحن تصمیم‌های سیاسی کشور به تئاترم. من مخالف زودبارویم. پ.ن: خیلی زود، معلوم می‌شود که این هزینه‌ای که از رهبری شده واقعی نبوده، این حرف‌ها دقیق نبوده، این وسط واسطه‌هایی بوده‌اند که آش را شور کرده‌اند و اصلا ماجرا این‌طوری که در مجلس تصویر شده نبوده. خیلی زود معلوم می‌شود ولی رو سیاهی این ماجرا حالا حالاها به چهره بعضی‌ها باقی می‌ماند. . «محمدرضا جوان آراسته» zil.ink/mrarasteh