تضعیف و کشتار عشایر ایران سیاست انگلیسی _ رضا خانی (1) در واقع،‌ سیاست عشایری رضاشاه،‌ تمام «هستی» عشایر را هدف قرار داده بود؛ و به نظر می‌رسد، مقصود اصلی، نابودی نهایی و کاملِ بخش وسیعی از مردم مملکت ایران بوده است. بسیاری از مجریان اقدامات رضاشاه ، نظامیانی همچون او ، خشن و متجاوز بودند؛ و در بسیاری مواقع ، از هر دشمن غداری، بیرحم‌تر و سنگدل‌تر بودند. ذکر نام، نخستین سپهبد ایران، «احمد امیراحمدی»، ملقب به «قصاب لرستان» کافی به نظر می‌رسد.  هر چند، اعمال «سلطان عباس نیکبخت» در ایل قشقایی؛ و «یاور اکرم» و «حاجی‌خان ارمنی» در ایلات بویراحمد و ممسنی، اختلاف زیادی با کارهای امیراحمدی نداشته است. محمد بهمن بیگی، در اثری که در اوایل حکومت پهلوی دوم، منتشر کرد،‌ می‌نویسد: «دولت رضاشاه با برگزیدن مأمورین رشوه‌خوار و مردم آزار و ایجاد حکومت ستمگر نظامی در میان ایلات،‌ چیزی نگذشت که انزجار مطلق افراد ساده و بدوی ایل را نسبت به خود جلب کرد. تجاوز، تعدی و فشار و ظلم مأمورین دولت بخصوص در زمان حکومت سروانی به نام عباس (خان نیکبخت ) به اوج شدت رسید، تا آنجا که این افسر ناشایسته و خائن توله سگ‌های خود را برای آنکه بعدها زبان بفهمند با شیر ز‌ن‌های نجیب ایلات می‌پرورید. چند سالی نگذشت که این مظالم طاقت‌فرسا منجر به طغیان قشقائی‌ها در سال 1308 شد.» وضع مالیاتهای سنگین و قوانین دشوار رضاه شاه برای تضعیف عشایر بختیاری مالیاتهای سنگینی وضع كرد ماموران دولتی مردم را در وصول مالیات سخت در تنگنا قرار می دادند. اجناسی كه از مردم می خریدند بخشی از بهای آن را پرداخت نمی كردند. مامورین دولت در چهارمحال و بختیاری برای امر مالیات و تخت قاپو و خلع سلاح و نظام وظیفه سختگیریهای بی مورد و اذیت می نمودند و فقر عمومی اهالی نیز مزید بر علت شده و آنان را به تجری واداشته است. در دوران سلطنت رضاشاه بیش از 24000 تن به انحاء گوناگون به دست مأموران امنیتی شهربانی جان خود را از دست داده سر به نیست شدند و اكثرِ به قتل رسیدگان هیچ گاه هویتشان آشكار نشد فرماندار نظامی شهركرد به مردم ظلم و اجحاف فراوانی می نمود. از سوی دیگر قانون متحد الشكل كردن لباس در سال 1307 شمسی تصویب و همه ی احاد و اقشار موظف و مجبور بودند تا الگوی لباس سنتی خود را كنار گذاشته و از فرم لباس و كلاه جدیدی استفاده نمایند.این موضوع نیز نارضایتی شدید مردم به ویژه در مناطق عشایری و روستایی را بر انگیخت. كه حاضر نبودند از لباس و كلاه اجنبی استفاده كنند. وضع و اجرای قانون نظام وظیفه ی عمومی در 1306 نیز مورد قبول عشایر نبود زیرا شیوه ی تولید و معیشت سنتی و متكی به نیروی انسانی به نیروی كار زیادی نیاز داشت وضع این قانون، به نیروی كار عشایر زیان وارد می ساخت و از توان كار، تولید و ضریب امنیت عشایر می كاست. 🆔 @pahlavi1357