❇️🍃❇️🌿❇️🌿❇️🌿❇️🌿 🍀سبک_زندگی را از #نهج_البلاغه بیاموزیم (۲۰)🍀 💎 پرهيز از جايگاه #تهمت  وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ: مَنْ وَضَعَ نَفْسَهُ مَواضِعَ التُّهَمَةِ فَلايَلُومَنَّ مَنْ اَساءَ بِهِ الظَّنَّ. 💜حکمت ۱۵۹ نهج البلاغه كسى كه خود را در معرض بدنامى و جايگاه تهمت قرار مى‏ دهد، نبايد كسى را كه به او گمان بد مى ‏برد، ملامت كند. يكى از دستورهاى اسلامى اين است كه: مسلمان مؤمن نبايد فقط به اين كه كار بد نمى‏ كند و حرف بد نمى‏ زند، راضى و خشنود باشد. بلكه بايد از شنيدن حرف بد و ديدن كار بد نيز خوددارى كند. يعنى اگر در مكانى، عده‏ اى به سخنان زشت و ناپسند می پردازند، نباید سخنان آنان را بشنود. يا اگر در جايى كارهاى گناه آلود انجام می شود، نبايد در آنجا درنگ كند. امام عليه‏ السلام نيز، بر اساس همين دستور اسلامى، شيعيان خود را راهنمايى فرموده است. طبق فرمايش امام(ع): مسلمان مؤمن، نبايد به جاهايى برود، كه در آنها، كارهاى زشت و گناه آلود انجام مى‏ گيرد. مثلا هرگز نبايد با افراد لاابالی که به دنبال شهوترانی و فسق و فجور و اعتیاد هستند، بگردد. زيرا با همراهی با چنین افراد و رفتن به مكانهاى آلوده، به جايگاه تهمت قدم مى‏ نهد و خود را در معرض بد نامى قرار مى‏ دهد. يعنى هر چند هم كه خود او، اهل آلودگی نباشد، وقتى با چنان افراد و در چنان مكانهايى ديده شود، مورد بد گمانى قرار خواهد گرفت. ديگران كه از باطن او خبر ندارند، ممكن است تصور كنند كه او نيز اهل گناه و فساد است و به اين ترتيب، به او تهمت بزنند. روشن است كه اگر چنين وضعى پيش بيايد، كسى كه مورد تهمت قرار گرفته، نبايد كسانى را كه به او بد گمان شده و تهمت زده ‏اند، ملامت كند. زيرا، تقصير از خود اوست، كه با قدم گذاشتن به چنان مكانهايى، در دل ديگران، نسبت به خود بدگمانى ايجاد كرده است. 💜💥اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ 💚⭐️وآلِ مُحَمَّدٍ ♥️🌙وعَجِّلْ فَرَجَهُمْ https://eitaa.com/Omidezendegi 🌻 ❇️🌿❇️🌿❇️🌿❇️🌿❇️🌿