🔸ادامه 👇 👌❕مرحوم علامه ، سید جعفر عاملی ، به این اشکال پاسخ زیبایی داده و گوید ؛ «عبارت مذكور بر مخالفت شيخ مفيد با شیخ طوسی در این موضوع دلالت ندارد ، زيرا واژه «شيعه» در زمان شيخ مفيد بر شمارى از فرقه ‏ها اطلاق مى‏ شد مثل: زيديه، اسماعيليه، اماميه و ديگران و حتى معتزله كه در بغداد حاكم بودند و اجازه دادند كه مراسم عاشورا به شيوه معروف و متداول كه تا روزگار ما ادامه دارد، انجام شود. در حالى كه دشمنان، اماميه را رافضيه مى‏ خواندند. نوبختى در كتاب فرق الشيعة، اشعرى در المقالات و الفرق، شيخ مفید در الفصول المختاره، و ديگران از فرقه‏ هاى مختلف شيعه سخن گفته‏ اند. طالبان تفصيل در اين باره به اين كتابها و ديگر منابع فرق و مذاهب مراجعه كنند. ❕علّامه خواجويى مازندرانى ادّعاى اطلاق لفظ شيعه بر معتقدان به امامت على عليه السّلام، هر چند به امامت ديگر امامان معتقد نباشد، را رد كرده مى‏ گويد: «اين گفته وى غريب است و بر قلّت تتبع و عدم تأمّل و مطالعه او دلالت دارد. بسيارى از اخبار دلالت دارد كه بر زيديه و واقفيه و همراهان آنان شيعه اطلاق شده» 📚الرسائل الاعتقادیه ص 27 ❕❕بنابراين شیخ مفيد نمى‏ خواهد حديث سقط محسن را به شيعه به معناى عام نسبت دهد بلكه فقط به شيعه اماميه نسبت مى‏ دهد. شايد به كار بردن لفظ «طايفه»، اشاره داشته باشد كه طايفه‏ اى از شيعه آن را روايت مى‏ كنند نه همه طوايفى كه شيعه ناميده مى‏ شوند. 👌جالب توجه است كه شيخ مفيد رحمه اللّه نگفت: «بعضى از شيعيان حديثى روايت مى ‏كنند ...» بلكه گفت: «در ميان شيعه كسانى مى‏ گويند: فاطمه عليها السّلام پس از پيغمبر يك فرزند پسر سقط كرد ...». او به يك يا چند حديث اشاره نكرده يا به جمع قائلان شيعه از حيث قلّت و كثرت اشاره ننموده ، بلكه اشاره دارد كه آن قدر هستند كه وصف «طايفه» در مورد آنان صحيح باشد. آنجا كه گفت: «بنابراين عقيده اين طايفه ...». شيخ طوسى رحمه اللّه ملقب به «شيخ الطائفه» است. يعنى: طايفه اماميه نه مطلق شيعه. ❕از سوی دیگر ، عصر شيخ مفيد فوق العاده حساس و از سخت ‏ترين عصرها در تاريخ تشيع است. زيرا همه ‏ساله در روز غدير خم، و عاشورا كه شيعيان به گراميداشت اين ايام و برپايى مجالس جشن، و سوگوارى مى ‏پرداختند، حنبلي هاى متعصب بغداد كه نمى‏ توانستند شاهد برپايى چنين محافلى باشند، به مجالس و دسته ‏جات شيعيان حمله مى‏ كردند، و در نتيجه مصائب، بلايا و كشتارهاى فجيع روى مى‏ داد. ❕يك سال خانه ‏هاى شيعه در محله كرخ بغداد را به آتش كشيدند كه در اثر آن هجده هزار نفر، و به اعتقاد ابن خلدون، بيست هزار نفر و از جمله زنان و كودكان، كشته شدند. 👌شيخ مفيد رحمه اللّه مى‏ خواست با مسائل در نهايت حكمت و دقت برخورد كند. لذا در ارشاد كه از نوشته ‏هاى اواخر زندگى او است، كوشيد يك كتاب تاريخى برخوردار از دقّت و امانت علمى ارائه دهد كه همه آن را قبول داشته باشند و بتوانند از آن استفاده كنند. او مى ‏خواست در اين كتاب حوادث را بدون تفصيل و به دور از اختلافات و تعصبات مذهبى بيان كند تا يك كتاب همگانى باشد. ❕به همين منظور مسائل حسّاس و تفرقه برانگيز را به صورت نمايان، ذكر نكرد تا آنجا كه از جزئيات سقيفه مربوط به بيعت با أبو بكر هيچ نمى‏ گويد. به نظر مى‏ رسد كه اين كار شيخ مفيد در چارچوب سياستهاى متوازن و متعادل وى انجام شده كه شرايط را در اتخاذ آن مورد ملاحظه قرار مى‏ داد و با آن واقع‏ گرايانه، هدف‏دار، و با مسئوليت و آگاهى برخورد مى ‏كرد. 👌شيخ مفيد رحمه اللّه در كتاب الارشاد تلاش مى‏ کند از اين حدود درگذرد تا يك كتاب تاريخى براى همگان باشد كه بتوانند بدان مراجعه و بدون اشكال و اتهام از آن استفاده كنند. اگر از ميان فرقه‏ هاى شيعه، فقط اماميه در اين مسأله اجماع دارند نه ساير فرقه ‏ها مثل اسماعيليه و زيديه و ...، در اين صورت از شيخ مفيد رحمه اللّه پذيرفته نخواهد بود كه اين اجماع اماميه را به ساير طوايف و فرقه ‏ها نيز نسبت دهد. 👌شيخ مفيد از يك جهت از دامن زدن به مسائلى كه تعصبات مذهبى را بر مى ‏انگيزد، دورى مى‏ كند و از سوى ديگر در اينجا به صورت پنهان و زيركانه به يك امر حسّاس اشاره مى ‏كند. چه وجود جنينى را كه پيغمبر محسن ناميده بود، اثبات كرده و خواننده را آزاد گذاشته تا خود درباره نقش و سرنوشت اين جنين تحقيق كند. 📚ماساه الزهراء ج 1 ص 166 ❕با توجه به آنچه از نصوص قطعی گذشت ، شیخ مفید عقیده به شهادت فاطمه س و سقط شدن محسن را داشته ، و این مساله قابل شک و تردید نمی باشد .