💠پرداختن به شرایط مورد نیاز جنگ‌های ترکیبی :نگاهی فراتر از نظریه هافمن 🔷درحالی‌که فرانک هافمن جنگ‌های هیبریدی را «ترکیبی از سلاح‌های متعارف، تاکتیک‌های نامنظم، تروریسم و رفتار جنایی در زمان و میدان جنگ با انگیزه دستیابی به اهداف سیاسی گروهی» یاد آو ور شده . 🔷نویسندگانی نظیر "یوزف شروفت و "استوارت کافمن، برای تعریف فوق پیش‌شرط‌هایی را معرفی کرده‌اند که به شناسایی این اختلافات و دوگانگی های موجود در آن کمک بسزایی می‌کند و در حالت ثابت به آن ماهیت رشد یافته ای می‌دهد. 🔷آن دو معتقدند در حال حاضر "اختلاف در نظم جهانی " ایجادشده و در آن توازن بین‌المللی قدرت‌های دولتی تا حد فراوان از طریق یک تعادل جهانی بین هژمونی خسته و متحدانش ازیکسو و از سوی دیگر برخی از خشونت‌های ملّی و غرب گرایانه بازیگران دولتی قرار دارد. 🔷با موافقت و در نظر گرفتن نظریه هافمن، آن‌ها تأکید می‌کنند که "مخالفان به‌طور هم‌زمان از انواع مختلف اقدامات و ابزآلات جنگی بهره می‌گیرند، ازجمله می‌توان به«ابزارهای متعارف، شورشیان، تروریست ها و نبرد سایبری» اشاره مختصری داشت. 🔷چنین درگیری‌هایی با داشتن توانایی ویژه در فراتر رفتن از مرزهای ملّی، اجتماعی، اقتصادی و ایدئولوژی‌های سیاسی و تار شدن خطوط تعریف‌شده از سوی دشمنان و متحدان مشخص می‌شود. ازاین‌رو، شکل موجود از جنگ ها بسیار طولانی و مبهم است؛ زیرا دولت‌های ضعیف درواقع همان هژمونی های ترکیبی هستند که توسط نخبگان فاسد، قاچاقچیان و بعضاً گروه‌های جنایتکار یا جنگ‌سالاران اداره شده و قدرت را از طریق نهادهای حکومتی و مشروع به یکدیگر انتقال می‌دهند. 🔷این جنگ‌ها به آنچه آن‌ها را"جهانی‌سازی سایه‌ها" یا "اقتصادهای جنگی" می‌نامند، از طریق قاچاق مواد مخدر، اخاذی و آدم‌ربایی تأمین مالی شده و بی‌تردید تمامی‌ آن ها بر اساس «تهدید و خشونت» پایه‌ریزی می شوند.