ترجمه و شرح حکمت 389 نهج البلاغه: برتری عمل بر حسب و نسب وَ قَالَ (عليه السلام): مَنْ أَبْطَأَ بِهِ عَمَلُهُ، لَمْ يُسْرِعْ بِهِ نَسَبُهُ. وَ فِي رِوَايَةٍ أُخْرَى: مَنْ فَاتَهُ حَسَبُ نَفْسِهِ، لَمْ يَنْفَعْهُ حَسَبُ آبَائِه. و فرمود (ع): هر كه عملش او را واپس دارد، نسبش سبب نشود كه پيش افتد. و در روايتى ديگر است: هر كه شرافت و حسب خود را از دست بدهد، شرافت و حسب نياكان سودش نكند.