عبدالکریم سروش: ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است. من وقتی نوشته و کامنت های بعضی از هم‌وطنانمان را می‌بینم که در دفاع از مظالم اسرائیل قلم می‌زنند حقیقتاً شرمنده و متأسف می‌شوم و بر فقدان وجدان جمعی نزد اینان تأسف می‌برم که چرا باید آدم به درجه‌ای رسیده باشد که از حیوانیت و سبعیت دفاع کند و جانب ستمدیدگان را نگیرد از آن‌ها دفاع نکند آن‌هم ستمدیدگانی که قصه‌اش آن‌گونه فاش شده است که حتی نابینایان نیز می‌توانند آن را ببینند و گوش‌های ناشنوا نیز آن را می‌شنوند یا دست‌کم به قول سعدی : زنبور درشت بی‌مروت را گوی باری چو عسل نمی‌دهی نیش مزن وقتی عسل نمی‌دهی نیش هم نزن وقتی عسل نمی‌فروشی سرکه هم نفروشند، دست‌کم ساکت بنشینند درجایی که بی‌طرفی روا نیست حداقل در ظاهر بی‌طرفی پیشه کنند نه اینکه جانب آن غارتگران و غاصبان و قصابان را بگیرند و پروایی از پیامدهای سخنان خود نداشته باشند. دعا می‌کنیم برای پیروزی ستمدیدگان دعا می‌کنیم برای نجات از این دنیای بی‌اخلاق ماکیاولیستی حداقل کسانی که در اروپا و آمریکا زندگی می‌کنند در تظاهرات شرکت کنند و از حق دفاع کنند. بر ما است که با زبان و عمل از مظلومان دفاع کنیم و حداقل تعهد و وظیفه انسانی خودمان را نشان دهیم. ـــــــــــــــــــــــ 💠اخبار ویژه👇👇 https://eitaa.com/joinchat/3832938513C10428c852e 🗨️ما رو در ویراستی دنبال کنید https://virasty.com/r/VjY