🌱 امید چونان پرندهایست
که در روح آشیان دارد
و آواز سر میدهد با نغمهای بیکلام
و هرگز خاموشی نمیگزیند
و شیرینترین آواییست
که در تندباد حوادث به گوش میرسد
و توفان باید بسی سهمناک باشد
تا بتواند این مرغک را
که بسیار قلبها را گرمی بخشیده
از نفس بیندازد.
من آن را در سردترین سرزمین شنیدهام
و بر غریبترین دریاها
با این حال، هرگز، در اوج تنگدستی
خرده نانی از من نخواسته است ...