موضع مقامات رسمی ما از دولت، مجلس و قوای نظامی موضع یکدست و دقیقی بوده است. طرف مقابل باید از داخل کشور صدای واحد بشنود. اینکه مسیر برای تجاوز بعدی به هر بهانه دیگر باز باشد ضدامنیت ایران است. امنیت باید برای بازه زمانی بلند مدت تامین و تضمین شود. اما برخی قلم بدستان، نظریه پردازان و صاحبان تریبون بدون غرض و یا عامدانه ترس و سازش را در جامعه به ادبیات رایج تبدیل می‌کنند. اینها خطرناک تر از عملیات و تجاوز خارجی است. این گروه باید "آینده" را روشن بیان و ترسیم کنند، در واقع باید تصویر آینده ایران را برای جامعه تصویر و تضمین نمایند. با این ادبیات ترس و سازش که در جامعه عادی سازی می کنید هزینه های سنگین و جبران ناپذیر آینده را گردن خواهد گرفت!؟ آیا در صورت پذیرش ایده آنان و مجددا تاریخ تسلیم تکرار شود، آنان مسولیت می پذیرند؟ من از این جماعت بیشتر می ترسم تا از اسرائیل https://eitaa.com/Politicalhistory