🔰 مقیّد به عتبه‌بوسی حضرت رضا علیه‌السلام ✍حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی رضوان الله تعالی علیه، علاقه و ارادت عجیبی به آستان ملائک‌پاسبان حضرت امام علی‌بن موسی الرضا علیهماالسلام داشتند و همواره سعی می‌کردند در ایام غیر تحصیلی، چند روزی را در جوار آن مضجع نورانی مشرّف باشند و از زیارت آن امام‌ رئوف، زاد و توشه‌ها بردارند. در مشهد هم همواره در حال مجاهده و تلاش برای احیای امر اهل بیت علیهم‌السلام بودند و مجالس علمی و ولایی و دیدارها و پاسخ به استفتائات و ... مانند قم برقرار بود که محتوای آن گنجینه بسیار ارزشمندی برای اهل فضیلت به‌شمار می‌رفت؛ در همین سال‌های آخر که کتاب ارمغان مشهد را با همکاری یکی از نوه‌های آقا آماده کردیم، معظم له می‌فرمودند کاش از ابتدا که به مشهد مشرّف می‌شدیم، همه مطالب سفر را به این صورت جمع می‌کردیم که مطالب ارزنده و آموزنده‌ای می‌شد. چندین سالی که توفیق تشرّف محضر آقا را داشتم تقریباً هر سفری که ایشان مشهد مشرّف بودند، ده روز مشرّف و در آن دیار معنوی نیز از انفاس قدسیه‌شان مستفیض می‌شدم. برنامه‌ تشرّفشان به حرم مطهّر، تقریباً هر روز بعد از طلوع آفتاب بود و حدود یک ساعت و نیم طول می‌کشید. خاطرات بسیاری از این سفرها و مخصوصاً از کیفیت زیارتشان دارم که مجالی دیگر می‌طلبد؛ از جمله عتبه‌بوسی ایشان یا خادمی کشیک هشتم معظم له. آقا مقیّد بودند حتی تا همین اواخر که واقعاً نشست و برخاست برایشان دشوار بود، می‌نشستند؛ عتبه حضرت رضا ارواحنا فداه را می‌بوسیدند و سپس زیارت را با آداب کامل و طولانی انجام می‌دادند. هنگام برگشت از مشهد هم در وقت وداع معمولاً این شعر را خدمت حضرت علیه‌السلام زمزمه می‌کردند و خود را آماده سختی هجران از دیار دوست تا زیارت بعدی می‌نمودند: گر بماندیم زنده، بردوزیم جامه‌ای کز فراق چاک شده ور نماندیم، عذر ما بپذیر ای بسا آرزو که خاک شده 📚 منبع: کتاب (محضرِ آفتاب) نکوداشت مرجع عالیقدر شیعه حضرت آیت الله العظمی حاج آقا لطف الله صافی گلپایگانی/تالیف: محسن اکبری شاهرودی ✅‌‌کانال استاد قرائتی ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄ http://eitaa.com/joinchat/3818061843C235cbc6c5e