با دست پس می‌زنند، با پا پیش می‌کشند ‌روز ۱۳ آبان بود که جو بایدن گفت که می‌خواهد ایران را آزاد کند. ساعتی بعد اما کاخ سفید از ادعای بایدن درباره آزادکردن ایران عقب‌نشینی کرد. یک خبرنگار در کنفرانس خبری از جان کربی پرسید منظور جو بایدن از این اظهارات چه بوده است؟ که گفت او همبستگی‌ ما را با معترضان ایران ابراز کرد. و بعد در پاسخ به سوالی که چنین حرفی یعنی که حکومت ایران در آستانه سقوط است، گفت ما هیچ نشانه‌ای از چنین چیزی نداریم. مسئولان وزارت‌خارجه هم می‌گویند در ماجرای مذاکرات هم آمریکایی‌ها به همین شکل رفتار می‌کنند؛ در رسانه‌ها رسیدن به توافق را در دوردست‌ها ارزیابی می‌کنند و از طرفی پیغام بیایید مذاکره کنیم می‌فرستند. در این ویدئو هم به همین شکل است. فردی از مته فردریکسن، نخست‌وزیر دانمارک درباره ایران و اینکه آنها قصد دارند چه اقدام عملی کنند، می‌پرسد، که درنهایت فردریکسن می‌گوید وقت ندارد و باید با دیگران هم احوالپرسی کند. دلایل واکنش‌ها مشخص است، آمریکایی‌ها و شرکا می‌دانند که آرزوی دیرینه‌شان به این زودی‌ها محقق نمی‌شود اما از هر تلاشی برای ایجاد دست‌انداز در مسیر ایران هم فروگذار نمی‌کنند