🎆 شگفتی های قرآن سرنوشت زمین در قیامت طبق آیات قرآن، پوسته‌ی زمین در طول زمان و به صورت تدریجی فرسایش یافته و منقبض می‌شود؛ در لحظه موعود که قرآن آن را «قیامت» می‌نامد، پوسته‌ی اتمسفر از روی زمین برداشته شده و همه‌ی نیروها و تشعشعات اطراف زمین به سمت آن هجوم می‌آورند و جاذبه‌ی زمین باعث کش آمدن زمین شده و در نهایت با آن ادغام می‌شود. خداوند در سوره‌ی رعد می‌فرماید: ( وَإِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ وَأَلْقَتْ مَا فِيهَا وَتَخَلَّتْ... ) و هنگامی که زمین کشیده شود و امتداد یابد و آنچه درون دارد بیرون افکند و خالی شود. در پایان عمر زمین گدازه های داخلی هسته‌ی زمین با انهدام آن به خارج پرتاب شده و در اثر دمای فوق العاده بالا به ذرات بنیادی اولیه‌ی خود تجزیه می‌شوند. خداوند در سوره‌ی واقعه این مسئله را این‌گونه شرح می‌دهد: ( إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا فَكَانَتْ هَبَاءً مُنْبَثًّا ) روزی که زمین به شدت به لرزه درآید و کوه‌ها به شدت متلاشی و در هم کوبیده شود و مثل غبار پراکنده شود. طبق مفاهیم آیات قرآن، زمین لرز‌ه‌ی پایانی زمین به حدی شدید خواهد بود که میخ‌های زمین (کوه‌ها) از جای خود کنده شده و پاره های زمین در فضای بی‌کران مثل تکه‌ها و ذرات کوچک شده‌ی غبار پراکنده می‌شوند. @Quran_ikiu