#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران به نام خداوند گسترده‌مهر مهربان الف. لام. ميم. (1) تنها خدا كه هيچ معبودى جز او شايسته پرستش نيست، زنده و برپادارنده هستى است. (2) اين كتاب را كه سراسر حق است و هرگز باطل بدان راه نمى‌يابد و كتاب‌هاى آسمانى پيش از خود را تصديق مى‌كند، بر تو فروفرستاد، و تورات و انجيل را پيش از آن نازل كرد، (3) تا وسيله هدايتى براى مردم باشند، و جداكننده حق از باطل را نيز فروفرستاد. به يقين كسانى كه به آيات خدا كفر ورزيده‌اند عذابى سخت خواهند داشت، و خداوند شكست‌ناپذير و انتقام‌گيرنده است. (4) او به كسانى كه درخور كيفرند آگاه است، كه هيچ چيزى نه در زمين و نه در آسمان بر خدا پوشيده نيست. (5) نه تنها به حال و كارتان داناست كه بى‌رخصت او راهى نمى‌پوييد چرا كه اوست آن‌كه شما را در رحم‌ها هر گونه بخواهد صورت‌گرى مى‌كند. معبودى شايسته پرستش جز او كه مغلوب نمى‌شود و كارهايش همه از روى حكمت است وجود ندارد. (6) اوست آن‌كه اين كتاب را بر تو فروفرستاد. بخشى از آن، آياتى است با معانى استوار و روشن كه بخش مرجع اين كتاب است و ساير آيات به آن‌ها تفسير مى‌شود، و بخش ديگر آياتى است كه معناى استوار آن‌ها با معانى نااستوار مشتبه مى‌شود. كسانى كه در دل‌هايشان انحرافى هست، از قرآن آن‌چه را كه مشتبه است دنبال مى‌كنند تا گمراهى مردم را طلب كنند و تا از اين رهگذر بر خاستگاه احكام و معارف قرآن دست يابند، در حالى‌كه هيچ‌كس جز خدا خاستگاه آن‌ها را نمى‌داند، و امّا كسانى كه در شناخت معارف الهى پايدارند، مى‌گويند: ما به قرآن ايمان آورده‌ايم، زيرا قرآن- چه آيات روشن و استوار آن و چه متشابهاتش- همه از جانب پروردگار ماست. و اين حقيقت را جز صاحبان خرد درنمى‌يابند. (7) آنان مى گويند: پروردگارا، پس از آن‌كه ما را هدايت كردى دل‌هايمان را از شناخت دين منحرف مكن و از جانب خود رحمتى به ما ببخشاى كه بسيار بخشنده تويى. (8) پروردگارا، بى‌ترديد تو مردمان را در روزى كه هيچ ترديدى در آن نيست براى داورى گرد مى‌آورى. اين وعده خداست و قطعا خدا خلف وعده نمى‌كند. (9)