#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران آنگاه گفتند: پروردگارا، ما به همه آن‌چه تو نازل كرده‌اى (تورات و انجيل) ايمان آورديم و از اين پيامبرى كه به سوى ما فرستادى پيروى كرديم، پس ما را در زمره كسانى بنويس كه بر ابلاغ رسالت فرستادگانت گواهى مى‌دهند. (53) و بنى اسرائيل با عيسى مكر كردند و خدا نيز با آنان مكر كرد، و خدا بهترين مكركنندگان است. (54) ياد كن زمانى را كه خدا گفت: اى عيسى، من تو را به طور كامل برمى‌گيرم و به سوى خويش بالا مى‌برم، و تو را از معاشرت با كافران و ناپاكان دور نگه مى‌دارم، و كسانى را كه از تو پيروى كرده‌اند، تا روز قيامت بر يهوديانى كه كفر ورزيده‌اند برترى و تسلط مى‌بخشم. سپس بازگشت همه شما به سوى من است، آن‌گاه ميان شما در آن‌چه بر سرش اختلاف مى‌كرديد، داورى خواهم كرد. (55) امّا يهوديانى را كه كفر ورزيدند و با تو مخالفت كردند، هم در دنيا و هم در آخرت به عذابى سخت عذابشان مى‌كنم و براى رهايى از عذاب ياورانى نخواهند داشت. (56) و امّا كسانى از پيروان تو كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌اند، خداوند پاداشهايشان را بى‌كم وكاست به آنان خواهد داد، و كسانى كه خود را پيرو تو شمردند ولى ايمان واقعى نداشتند و كار شايسته نكردند ستمكارند، و خدا ستمكاران را دوست نمى‌دارد. (57) اى پيامبر، اين‌ها كه بر تو مى‌خوانيم، از نشانه‌هاى رسالت تو و از قرآنى است كه خدا را در يادها زنده مى‌دارد و آياتش همه استوار و از هر باطل و ناراستى به دور است. (58) بى‌گمان، حكايت آفرينش عيسى نزد خدا همچون حكايت آفرينش آدم است كه خدا او را از خاك آفريد، سپس به او گفت: باش، و او بدون پدر به وجود آمد. پس همان‌گونه كه آدم فرزند خدا نبود، عيسى نيز فرزند خدا نيست. (59) حق از جانب پروردگار توست، پس هرگز از ترديدكنندگان مباش. (60) پس كسانىكه درباره عيسى- بعد از آنكه آگاهى براى تو حاصل شده و به برهانى كه همگان را كافى است دست يافتى- با تو محاجّه كنند و بر الوهيت او اصرار ورزند، به آنان بگو: بياييد ما پسرانمان را فراخوانيم و شما پسرانتان را و ما زنانمان را و شما زنانتان را و ما خودمان را و شما خودتان را، آن‌گاه دعا كنيم و لعنت خدا را بر آن گروهى كه در دعوت خود دروغ‌گويند قرار دهيم. (61)