کانال قرآن و اهلبیت علیهم السلام
#نکات و #پیام هایی از هر جزء قرآن کریم ✅ روز بيستم جزء #بيستم قسمت اول جزء بیستم شامل آیات ۵۶ تا ا
و از 📎 و دو شرط بکارگیری نیروی انسانی حضرت موسی پس از اینکه به شهر مدین رسید و دختران شعیب (که البته آن زمان، آنها را نمی شناخت) را در کار آب کشیدن از چاه و آب دادن به گوسفندان یاری کرد، حضرت شعیب در صدد جبران خدمت او بر می آید. یکی از دخترانش پیشنهاد می کند که او را بکار گیریم. قَالَتْ إِحْدَاهُمَا يَا أَبَتِ اسْتَأْجِرْهُ إِنَّ خَيْرَ مَنِ اسْتَأْجَرْتَ الْقَوِيُّ الْأَمِينُ ﴿۲۶﴾ فولادوند: يكى از آن دو [دختر] گفت اى پدر او را استخدام كن چرا كه بهترين كسى است كه استخدام مى ‏كنى هم نيرومند [و هم] در خور اعتماد است آیه در واقع دو شرط تخصص و تعهد را خیلی جامع بیان میکند. قوی و توانا در انجام کار یعنی هم توانایی جسمی و هم امادگی و مهارت فکری و علمی. امین هم که یعنی قابل اعتماد و درست کار باشد. ✅ نکوهش منطق و قَالَ إِنَّمَا أُوتِیتُهُ عَلی عِلْمٍ عِندِی (۷۸) قارون گفت: من این ثروت را به‌وسیله علم و دانش خودم به دست آورده‌ام. (قصص/۷۸) صفات و رفتارهای منفی قارون که در این فراز بیان شده است: بغی و تجاوز و تعدی به دیگران، سرمستی و غرور و تفاخر ناشی از اتکا به اموالش، فساد در سرزمین، عدم احسان (و انفاق) به دیگران. مؤمنین قومش از در نصیحت وارد شده و به او گفتند: آنچه تو از مال و ثروت داری همه را خدا به تو داده و احسان و فضلی از او به توست؛ اما او در پاسخ آن‌ها اساس استدلال آن‌ها را خطا خواند و گفت: به شما مربوط نیست که من با ثروتم چه می‌کنم. آنچه من دارم احسان خدا نیست تا در راه او خرج کنم؛ من همه این‌ها را من با علم و کار بلدی خود به دست آورده‌ام؛ من خودم زحمت کشیده‌ام، رنج برده‌ام، خون‌جگر خورده‌ام تا این ثروت را اندوخته‌ام. با این منطق بود که او سر به طغیان گذاشت و ضمن اعلام بی‌نیازی از خدای متعال، نهایت بی‌رحمی را نسبت به بندگان خدا روا داشت و نهایتاً نیز زمین او را به کام خود کشید. ✅ مجرم نبودن و ، نشانه اي از حركت بر صراط مستقيم است. : قَالَ رَبِ‌ّ بِمَآ أَنْعَمْتَ عَلَىَّ فَلَنْ أَكُونَ ظَهِيراً لِّلْمُجْرِمِينَ 17 قصص (سپس موسى) گفت: پروردگارا! به خاطر (قدرت و) نعمتى كه بر من ارزانى داشتى، پس هرگز پشتیبان تبهکاران نخواهم بود. "ما در شبانه‌روز در نماز عرض می‌کنیم «اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقیمَ» می‌گوییم «صِراطَ الَّذینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ». «مُنعم‌ علیه» چه کسانی هستند؟ انبیا. راه اینها چیست؟ راه اینها را قرآن کریم مشخص کرد؛ موسای کلیم گفت خدایا به شکرانه نعمتِ توحید و دینی که به من دادی، من پشتوانه و پشتیبان ظالم نخواهم بود؛ این راه ماست. خدایا من نه خودم اهل جُرمم، نه برای مجرمین توصیه می‌کنم که فلان مجرم، فلان گنهکار، فلان تبهکار کاری کرده بخواهم او را از کیفر برهانم. اگر چنین باشد دیگر مجرم در کشور حاشیه امنی نخواهد داشت؛ اگر او کسی نداشته باشد، یک قاضی نداشته باشد که قانون‌تراش و قانون‌درست‌کن باشد، که او را نجات دهد، او دیگر حاشیه امنی ندارد. کسانی راهیِ صراط مستقیم هستند که نه اهل جُرم باشند و نه از مجرم حمایت کنند . @Quranahlebayt