٣- قربانی کردن در آیین آریایی: از آنجا که جامعه دامپرور و چادر نشین آریایی به خاطر همان دامدار بودنش از کشتن حیواناتی مثل اسب و گاو ابایی نداشت، در برابر خدایان خودش گاهی دهها و صدهها حیوان را قربانی می کرد. اما بتدریج که جامعه تحول پیدا کرد و به کشاورزی رو آورد، دیگر کشتن این حیوانات برای آنها مفید نبود. بخصوص زرتشت هم که ظهور کرد، این رسم را نسخ و یا تعدیل نمود. در میان اقوام آریاییهای هند، هم این سنت پس از آمیزش با بومیان نه تنها از بین نرفت، بلکه هم اکنون در دین هندو هيچ حیوانی را نمی کشند، و حتی به حیوانات آزار هم نمی رسانند. و اگر هم در دین هندو سخن از قربانی می رود، دیگر قربانی حیوانی نیست، بلکه منظور قربانی گیاهی و نباتی است. @sghanrani