قسمت اول منطقه مرزی شلمچه در دوازده کیلومتری غرب خرمشهر در جنوب غربی ایران و در حد فاصل پل نو تا نقطه صفر مرزی ایران و عراق قرار دارد. شلمچه در مسیر اهداف عملیات‌های مهمی مانند عملیات کربلای 4 و بیت‌المقدس بود و نیروهای ایران باید از موانعی که عراق در منطقه ایجاد کرده بود، عبور می‌کردند. نیروهای عراق در 22 تیر 1358، به پاسگاه مرزی شلمچه حمله کردند. ارتش عراق از 21 شــهریور 1359، جنگی محدود در منطقه‌ عمومی شلمچه آغاز کرد. ده شهید و 28 مجروح، نتیجه این درگیری‌ها بود. ارتش عراق 31 شهریور 1359 رسماً به ایران حمله کرد. مهم‌ترین اهداف عراق، تصرف خرمشهر و آبادان بود و منطقه شلمچه، مناسب‌ترین راه برای رسیدن به خرمشهر بود. پس از ده روز درگیری در مرز خرمشهر، لشکر 3 زرهی عراق و تیپ 33 نیروی مخصوص سپاه سوم ارتش عراق در 7 مهر 1395 به پانصد متری پل نو رسیدند و با مقاومت مدافعان خرمشهر در شرق پل‌نو و جاده شلمچه مواجه شدند. پل نو، پلی است روی نهر عرایض در غرب خرمشهر که شلمچه را به خرمشهر وصل می‌کند. بعد از سقوط خرمشهر در 4 آبان 1359، جاده شلمچه یکی از معابر اصلی تردد یگان‌های عراقی مستقر در خرمشهر شد. فرماندهان عراقی هرگز تصور نمی‌کردند که ایرانی‌ها به شلمچه برسند، اما خرمشهر از مسیر شلمچه آزاد شد. پس از این عملیات، عراق لشکرهای 5 و 9 خود را از محور هویزه و طلائیه به شلمچه منتقل کرد تا از حمله احتمالی ایران جلوگیری کند. ارتش عراق سرتاسر این منطقه را با میادین وسیع مین، سیم‌خاردار، خاکریزهای مثلثی و کانال‌های متعدد مسلح کرد. بعد از عملیات بیت‌المقدس، عملیات رمضان در 22 تیر 1361 با هدف دستیابی به منطقه شرق بصره و شلمچه انجام شد.در این عملیات غیر از پیشروی محدود در منطقه پاسگاه زید موفقیت دیگری به دست نیامد.بعد از عملیات رمضان دشمن استحکامات خود را در این منطقه افزایش داد. رها کردن آب، ایجاد موانع، میدان‌های مین، کمین و... تدابیری بود که عراق برای جلوگیری از حمله ایران به کار بست. قبل از رسیدن نیروهای مهاجم به خط دفاعی، آب و کمین، امکان حمله را از آن‌ها می‌گرفت. موانع بزرگ و وسیع و اولین خط دفاعی ایجاد شده بود. این خط، دژی به ارتفاع چهار و عرض پانزده متر بود. در میان دژ و در طول آن، کانالی وجود داشت که در یک سمت آن سنگرهای بتونی و در سمت مقابل آن، سنگرهای دیده‌بانی و تیربار و مهمات آماده و سنگرهای تانک تعبیه شده بود. پشت خط اول چند موضع هلالی‌شکل احداث شده بود که قطر هر یک به سیصد تا چهارصد متر و ارتفاع آن به پنج تا شش متر می‌رسید. عرض سطح بالای دژ‌ها، سه متر بود که در آن کانالی برای تردد نیرو، مواضع تیربار و سکوهای تانک قرار داشت. ادامه دارد... #آشنایی_با_مناطق_عملیاتی #شلمچه #راهیان_نور_۱۴۰۲ 📌آماده ای رفیق... #دلتنگ_شهداییم @Rafighe_shahid