🔷 محمدبن‌مسلم از امام باقر علیه السلام روایت می‌کند: مومن وقتی توبه می‌کند، گناهانش بخشیده می‌شود. مومن بعد از توبه عملش را از نو آغاز کند. این که گفتم جز برای اهل ایمان (اهل ولایت) نیست.
محمد بن مسلم گفت: اگر بعد از توبه، باز گناه کرد و توبه کرد چه؟
حضرت فرمودند: فکر م‌یکنی مومن از گناهش پشیمان می‌شود و توبه می‌کند و خداوند توبه‌اش را نمی‌پذیرد؟
گفت: اگر این کار را تکرار کرد چه؟ گناه کرد، توبه کرد و استغفار کرد.
حضرت فرمودند: هربار مومن با استغفار و توبه برگردد، خداوند با مغفرت به سویش برمیگردد. خداوند بخشنده مهربان است و از گناهش می‌گذرد.
در نهایت حضرت به محمد بن مسلم هشدار داد: مراقب باش مومنین را از رحمت خدا مایوس نکنی. (شمارۀ ۲ ضمیمه)
🔷 ابابصیر از امام صادق علیه السلام نقل می‌کند: خداوند یه داود نبی وحی کرد: ای داود! وقتی بندۀ مومن من گناهی مرتکب می‌شود و بعد برمیگردد و توبه می‌کند و وقتی یاد آن گناه می‌افتد، از من خجالت می‌کشد،
من او را می‌بخشم و کاری می‌کنم که فرشتگانِ مراقب او هم آن گناه را فراموش کنند. من آن گناه را تبدیل به نیکی می‌کنم. داود من مهربانترین مهربانان هستم. (شمارۀ ۳ ضمیمه)
✅ ما فکر کردیم وقتی کسی به انتهای خط رسید و کار زشت و کثیفی انجام داد که باید حد بخورد، او رفته و برگشتی در او نیست و اگر برگردد انسانی سطح پایین است. ما این‌طور فکر می‌کنیم چون خداوند را نشناختیم. این نوع نگاه خیلی خطرناک است، زیرا با همین نوع نگاه و با همین فکر، خداوند را به فرزندمان معرفی می‌کنیم.
✅ باید توبه را درست معرفی کنیم. هم توبه را خیلی سخت معرفی نکنیم که افراد از توبه کردن ناامید شوند، و هم این‌که بگوییم توبه به معنی پشیمانی است و اگر پشیمان نشدیم، ولی گفتیم خدایا مرا ببخش، خود را مسخره کرده‌ایم. نگران نباشیم که اگر این‌طور عمل کردیم، مخاطب دچار خیال‌آسودگی می‌شود. نه! خدایی که توبه را مطابق این احادیث قرار داده است، حواسش به بندگانش هست. حواسمان باشد که سد راه بندگان خدا نشویم. خداوند می‌پذیرد. بگوییم اگر خیلی گناه کردی، شاید دیگر پشیمان نشوی و خداوند دل پشیمان را می‌خرد.
خداوند توبه را آسان گرفته، ما آن را سخت نکنیم.
🔷 رسول خدا صِی الله علیه و آله: بعد از گناه زودتر از چشم بر هم زدنی استغفار کنید. اگر این کار را نکردید، با انفاق کردن، صدقه دادن، خرج کردن در راه خدا رحمت خدا را جلب کنید. اگر این کار را نکردید، با خوردن خشم خود، کاری کنید که خداوند از شما بگذرد. اگر این کار را نکردید، از یکی بگذرید تا خداوند از شما بگذرد. اگر این کار را هم نکردید، به چند نفر نیکی کنید. اگر این کار را هم نکردید، اصرار بر گناه را ترک کنید. اگر این کار را هم نکردید، به رحمت خدا امید داشته باشید. از رحمت خدا مایوس نشوید. (شمارۀ ۴ ضمیمه)
✅ دین می‌خواهد هرطور شده انسان را به رحمت الهی سوق دهد، ولی بعضی از ما انگار می‌خواهیم دربان رحمت الهی شویم و هرکسی را در دایرۀ رحمت الهی جا ندهیم.
چه کسی به ما این سِمَت را داده است؟ مگر انسان بدبین (کسی که به خداوند حسن ظن ندارد) اجازۀ حرف زدن دربارۀ خداوند را دارد؟ خداوند اصرار دارد بنده را به رحمت سوق دهد ولی بعضی از افراد اصرار دارند بندگان را از رحمت الهی ناامید کنند.
✅ این نوع برخورد ما، باعث شده که عده‌ای فکر کنند آب از سرشان گذشته و خداوند آن‌ها را قبول نمی‌کند. با خود می‌گویند: من که آخرتم را باختم، بگذار از دنیا را لذت ببرم.
✅ من با نوجوانان و جوانان صحبت کردم. می‌گویند: ما این همه گناه کرده‌ایم و آخرت را باخته‌ایم، حداقل دنیا را نبازیم. چه کسی به او گفته نمی‌تواند جزء عبادالرحمن شود؟
✅ آیا دقت کردید که خداوند بندگان خاص خود را عباد الله نخواند، و از آن‌ها با عبارت عباد الرحمن یاد کرد؟
الرحمن، رحمت عام خداوند است که شامل همه می‌شود. ما در مورد رحمت عام الهی صحبت می‌کنیم، ولی گاهی طوری صحبت می‌کنیم که انگار می‌خواهیم رحمت خداوند را محدود کنیم.
#نَشـــــــر=صَــــدَقِہ جاریِہ
┄┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄┄
رهایی از گناه
╭┅────────────┅╮
@Rahaie_az_gonah110
╰┅────────────┅╯