📖 انسان با به جا آوردن وظیفه، قرب به حق پیدا می‌کند. معلم هم با انجام وظیفه، مقرب حق می‌شود. وقتی قرب پیدا شود، نور در سرتاپای وجود مربی پرتو می‌افکند. معلم وقتی در سنگر تربیت و کلاس است، خودش هم ساخته می‌شود. مربی فکر نکند در کلاس، دانش‌آموزان را می‌سازد و وقتی از کلاس بیرون برود، خودش را خواهد ساخت! در حقیقت با انتخاب راه درست، هردو باهم ساخته می‌شوند. معلم می‌گوید:«خداوندا، می‌روم که کاروانی از انسان‌ها را به‌سوی تو دعوت کنم و قدمی چند با آن کاروان به‌سوی تو پیش آیم.» در راهی که مربی با شاگردان خود و در راه خدا قدم برمی‌دارد، هر قدمِ هرکدام از شاگردان، برای او سیر است. به شماره هر سیری که شاگردان می‌کنند، به حساب او هم گذاشته می‌شود و در حرکت و رشد او تاثیر می‌گذارد. وقتی شاگردان به آن برنامه‌ای که مربی می‌گوید عمل کنند، مربی اجر تمامی آن‌ها را دارد. هر قدمی که آن‌ها را به خدا نزدیک کند، معلم را به خداوند نزدیک‌تر می‌کند. انسان خودش به تنهایی کجا می‌تواند به این همه مقامات برسد⁉ 📚 «تربیت دینی کودک» به قلم آیت الله حائری شیرازی ____ ◇ مرکز آموزش‌های تخصصی تربیتی : مسیر آینده‌ساز 🆔 ℝ𝕒𝕙𝕖𝕞𝕠𝕣𝕒𝕓𝕚