✴️ اردوغان و ادعای ارتباط امنیت خلیج فارس با امنیت ترکیه!
🔸رئیسجمهور اخوانی ترکیه هم مدعی است که بین امنیت کشورش و خلیج فارس تفاوتی قائل نیست!! او که پس از پایان سفر به امارات به آنکارا باز میگشت در توئیتی با اشاره به دستاوردهای این سفر از جمله امضای 13 تفاهمنامه همکاری متقابل نوشت: «ما از امنیت و ثبات امارات حمایت میکنیم و بین امنیت خود و امنیت منطقه خلیج فارس تفاوتی قائل نیستیم. ما همچنین از اراده متقابل در خصوص حفظ و پیشبرد وضعیتی که در روابط دو جانبه به وجود آمده، استقبال میکنیم. ما مصمم هستیم به تلاشها بر اساس احترام و اعتماد متقابل برای منافع مشترک و آینده منطقه خود ادامه دهیم.»
🔸این میزان از توهم اردوغان در مورد توانایی برای امنیت خلیج فارس واقعاً عجیب است. ترکیه هنوز موفق به غلبه به چالشهای امنیتی در محیط داخلی و پیرامونی خود نشده، چگونه میخواهد بر امنیت خلیج فارس تاثیرگذار باشد؟ اردوغان البته این صحبتها را ناشی از همان توهمات عثمانی میگوید و به صورت مشخص او هنوز نتوانسته در مورد ترتبیات امنیتی با همسایه خود که همان یونان باشد به تفاهم برسد حالا نگاهش به خلیج فارس واقعا عجیب است. شاید او فکر میکند با حضور چندصد نیرو در قطر میتواند در ترتیبات امنیتی این منطقه اثرگذار باشد.
🔸اما صحبت او در مورد حمایت از امنیت امارات هم از آن دست حرفهای منافقانهای است که فقط از یک اخوانی با ریشههای یهودی بر میآید. هنگامی که تاسیسات نفتی آرامکو هدف قرار گرفت، یک هیات بلندپایه ایرانی در آنکارا به سر میبرد که در دیدار با مقامات ترکیهای به وضوح شنیدند که یمنیها که میتوانند آرامکو را این شکلی بزنند چرا امارات را نمیزنند؟ مگر نمیدانند که نقش امارات در جنگ علیه مردم یمن پررنگتر و عمیقتر است؟ حالا اردوغان مدعی حمایت از امنیت و ثبات امارات شده است.
🔸همانگونه که در مطالب پیشین هم گفته شد، اردوغان یک فرد بسیار فرصتطلب با افکار غیرقابل اعتماد است و تقریبا هیچ کشور و هیچ مقامی در این کره خاکی نمیتواند روی قولها و تعهدات رئیسجمهور ترکیه تکیه کند. اردوغان در طول یک دهه گذشته بسیاری از توافقات، تعهدات و قراردادهایی که به صورت کتبی و اخلاقی مکتوب شده بودند را زیر پا گذاشته و بدون شک در آینده هم این کار را خواهد کرد. با این حال سخن او در مورد داشتن اراده در خصوص حفظ و پیشبرد وضعیت در روابط دوجانبه با امارات جالب توجه است. البته به نظر هم نمیرسد که اماراتیها این بخش را جدی گرفته باشند.
🔸با همه این اوصاف، کشورهای عرب حوزه خلیج فارس که توانایی و ظرفیت لازم برای تامین امنیت خود را نداشته و این امنیت را همیشه از قدرتهای بزرگتر از خود گدایی کرده و میکنند، حالا هم در همین مسیر گام بر میدارند. امارات و قطر به عنوان دو کشوری که علاوه بر امریکا با سایر کشورهای دیگر هم وارد تعامل شده تا شاید بتوانند از این رهگذر از تمامیت ارضی و استقلال خود در برابر سعودیها دفاع کنند عامل اصلی باز شدن پای چنین کشورهایی به حوزه خلیج فارس است. این یعنی آنکه، در آینده دیگر کشورها هم مدعی این مساله خواهند شد.
🔸اما در مورد ترکیه باید گفت، به همان میزانی که مصریها که چند دهه است مدعی پیوند امنیت ملی خود با خلیج فارس هستند توانستهاند در ترتیبات امنیتی منطقه حضور داشته باشند – باوجود داشتن چند عامل مهم مانند همزبانی، داشتن روابط گسترده و حضور میلیونها کارگر مصری در منطقه – ترکیه هم خواهد توانست چنین تجربهای را رقم بزند. شاید اماراتیها که میبینند امریکا در حال ترک منطقه است، در تلاش باشند با سفارش مقامات لندن تکیهگاه خود را تغییر دهند؟ اما آیا آنها نمیدانند ترکیه چنین قدرتی ندارد و نمیتواند به دلیل مشکلات امنیتی در محیط پیرامونی خود پایش را از گلیمش درازتر کند؟
🔸ترکیه تجربههای پرهزینهای از مداخله در سوریه و لیبی دارد و همه تلاشها برای باز کردن پای این کشور در یمن بدون پاسخ ماند! از سوی دیگر، اماراتیها دارای اختلافات ریشهای و عمیق با ترکیه هستند و این کشور را نماد قدرت جماعت اخوانی در منطقه میدانند و به همین دلیل به نظر نمیرسد باوجود همه تعارفات دیپلماتیک و تشریفات مرسوم صورت گرفته در ابوظبی این اختلافات عمیق و گسترده با یک شام و چند توافق حل شود. با همه این احوال، باید به نیازهای داخلی اردوغان هم توجه داشت اما این روزها وضعیت مناسبی در داخل کشورش ندارد و به چنین تبلیغات گستردهای نیاز دارد. هر چند خلیج فارس واقعا در امنیت همه این جهانِ قابل دسترسی نقش مهمی دارد.