⛔️ چراغ‌قرمز بر چهارراه دیپلماسی ⏪ هرچند سفر بورل به تهران مانند سفر همکارش انریکه مورا، خبر جدیدی نیست ولی هم‌زمانی آن با دو موضوع می‌تواند بر اهمیت سفر بیفزاید: 1⃣ _ شام کاری انریکه مورا و جوزپ بورل با رابرت مالی نماینده ویژه آمریکا و رسانه‌ای کردن آن از سوی اروپایی‌ها قبل از این سفر، فرستادن این پالس بود که جوزپ بورل حامل پیام آمریکایی‌ها به ایران است. 2⃣ _ سفر بورل قبل از سفر بایدن به منطقه و دیدار از رژیم صهیونسیتی و سعودی صورت می گیرد ظاهراً آقای بایدن می‌خواهد با دست پر به منطقه بیاید و یکی از الزامات دست پر سفر کردن، گذاشتن توافق با ایران بر میز مذاکرات است. ✅ اما واقعیت آن است که اروپایی‌ها در این سفر باید به چند فهم و نکته کلیدی برسند؛ 👈 اول اینکه برخلاف ادعایشان مبنی بر میانجی‌گری و پیام رسانی، آنها همیشه بخشی از پازل پلیس خوب - پلیس بد آمریکایی‌ها را تکمیل می‌کنند. رفتار اروپایی‌ها در قطعنامه شورای حکام پاسخ قاطع به اروپایی‌ها نباید ادامه یابد. 👈 نکته دوم اینکه بورل باید بفهمد که جمهوری اسلامی نمی‌خواهد شمشیر بزم دموکرات‌ها و آقای بایدن در انتخابات‌های پیش رو و سفرهای منطقه‌ای‌اش باشد لذا اگر بدنبال توافق هستند باید آمد و شدهای بی حاصل را تمام کنند و به میز برگردند. ✅ ایران راهبردش را در مذاکرات، مشخص؛ و بارها اعلام کرده است و موارد اعلام شده نه یک تاکتیک، بلکه یک حرف قطعی است و آن عبارت‌اند از؛ برداشتن تحریم‌ها، پایبندی به یک پروسه راستی آزمایی معتبر و دادن تضمین‌های اعتباری. غربی‌ها باید صادقانه بگویند می‌خواهند با این سه موضوع کنار بیایند و یا همچنان بر بازی یک بام و دو هوای خود اصرار دارند. در رکورد سفرهای دیپلماتیک به ایران غربی ها باید بین پشت چراغ قرمز ماندن یا تغییر رفتار دوگانه خود یکی را انتخاب کنند.