سالهای دفاع مقدس حماسهای پرشور بود که با حضور انسانهایی صادق و بیریا در یک قطعه از زمین و زمان آن سالها رخ داد، آن روزها رفت و دیگر تکرار نخواهد شد. به گمان این حقیر این روزها، آن حادثه و آن حضور، غریب و سخت مظلوم است. نمیخواهم ادعا کنم همه آنها که آن زمان نام بسیجی ویا جهادی و ارتشی و سپاهی برخود گذاشتند و در عرصه نبرد با مخالفان تمامیت ارضی ایران پهلوانی کردند نیتشان یکسان بود؛ نه قطعاً چنین نبود. همانطور که تاریخ میگوید حتی آنها که در رکاب پیامبر گرامی اسلام و امام علی(ع) جنگیدند هم نیت یکسانی نداشتند.🌷
در این دفاع پدیدهای آمد، عینیت یافت و متولد شد؛ پدیدهای به نام ایثار، عشق و دلدادگی و بارزترین وجه ممیزه این پدیده «خود را فدای دیگران کردن» بود؛ اینکه گفته میشود، بودند رزمندگانی که داوطلبانه روی مین میرفتند تا همرزمانشان بهسلامت رد شوند؛ این ایثارگریها دروغ نبود و من خود شاهد این دلدادگیها بودم.🌷