چهار ضلع کعبه عشق در مسیر هدایت و نجات بشر (( بعثت ، غدیر ، عاشورا و ظهور )) از ابتدای خلقت و حیات بشر که هابیل و قابیل در برابر هم قرار گرفتند ، دو جریان حق و باطل بروز و ظهور یافت و انسان نیز در مواجهه با دو جریان هابیلی و قابیلی که یکی نماد مظلومیت و پاکی و کرامت انسانی و تربیت الهی و دیگری نماد ظلم و ستم و رذائل اخلاقی و تربیت شیطانی ، مخیر به انتخاب مسیر حیات زندگی گردید . (( فالهمها فجورها و تقواها ، قد افلح من زکّیها و قد خاب من دسّاها – آیه 8 تا 10 سوره شمس )) این سنت الهی است که انسان در مسیر رشد و تعالی ، به پشتوانه نعمت عقل و خرد، برای رسیدن به کمال و سعادت و رستگاری در مواجهه با جبهه شیطانی ، پشت پا به امیال نفسانی و وسوسه ها و القائات ابلیس لعین زده و با مجاهدت و مقاومت ، از حریم خلیفه اللهی پاسداری نماید و بدینسان به مدال پر افتخار ، و شایستگی مسجود ملائک شدن و اشرف مخلوقات گردیدن نائل آید . در این مسیر خالق هستی که انسان را برای خود آفرید (( ما خلق َ الجن و الانس الا لیعبدون – آیه 56 سوره ذاریات )) برای آنکه آدمی، در انتخابش که امتیازی برای او لحاظ می گردد دچار اشتباه و تزلزل و تردید نشود ، امر رسالت و نبوت را به عنوان پیامبر بیرون به کمک پیامبر درونش ( عقل ) ماموریت داد تا همواره حجت را به همه آحاد بندگان و نوع بشر تمام کرده باشد . این شد که در فرآیند رشد و کمال، به تناسب شرایط هر عصر و زمانی برای هدایت و تربیت توحیدی بشر، پیامبرانی را برانگیخت (( هو الذی بعث َ فی الامیین رسولاً مِنهُم یتلوا علیهم آیاته و یزکیهم و یعلمهم ُ الکتاب و الحکمه – آیه 2 سوره جمعه )) در گذر زمان جبهه ابلیس و شیطانی نیز که قسم یاد کرده بر مزاحمت و ممانعت بندگی انسان (( فبعز َّ تک َ لا غوینهم اجمعین الا عبادک منهم المخلصین – آیه 82 و 83 سوره ص )) ساکت ننشسته و در جنگ و ستیز با موحدان و زیبائیهای حیات بشر ( عدالت ، امنیت ، معنویت ، عبودیت ، طهارت و پاکی ) از هر گونه تلاش و فتنه و اغوا و اقدامی دریغ  نکرده و پیوسته تلاش شوم خود را داشته است . ارسال رسل از آدم تا خاتم ( ص) و مجاهدات و تلاش ها و رنج های فراوان تک تک انبیاء الهی در مبارزه با شیاطین جنی و انسی به ویژه فراعنه و قدرتهای ظالم و ستمگر و مفسد تاریخ تا ابولهب و ابوجهل دوران پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد (ص) یک حقیقت را به اثبات رساند و آن ارزش و عظمت بعثت که آغاز و پشتوانه ای برای راهنمایی و هدایت بشر به سوی کرامت و شرافت موحدانه و مومنانه بوده است . بعثتی که در جهت خدمت به آحاد بنی آدم ، همواره دو چراغ روشنایی بخش حیات یعنی کتاب و شریعت آسمانی را به فراخور قوه هاضمه و ادراکی انسان در شرایط هر عصر و زمانی پیش روی آدمیان قرار داد و اوج این عظمت در بعثت نبی خاتم (ص) بود که باید در طی بیست و سه سال ، مجاهدات تمامی انبیاء و کتاب ها و ادیان و شریعت های توجیدی و آسمانی را به کمال خود می رساند تا بدینسان ماموریت نبوت و رسالت در مسیر هدایت بشر به اتمام می رسید و لذا پس از او که بعثتش ، نوید کتاب کامل ( قرآن ) و شریعت کامل ( اسلام ) را می داد دیگر نه پیامبری خواهد آمد و نه کتاب و شریعت دیگری . از این روی بعثت رسول خاتم (ص) تجلی همه ظرفیت انبیاء الهی گردید و شجره نبوت را به ثمره و محصول نهایی خویش نزدیک کرد و با نوید رهایی و نجات نوع انسان را از پلشتی های کفر و شرک و الحاد و نیز هرگونه فسق و فجور و ظلم و ستم و تباهی به بهترین وجه بارقه امیدی نه فقط در دل موحدان عالم بلکه همه بشریت تشنه پاکی و کرامت و امنیت و عدالت به وجود آورد . غدیر ! در امتداد مجاهدات انبیاء الهی و جریان بعثت انبیاء به ویژه نبی مکرم اسلام حضرت محمد (ص) روزهای پایانی عمر پیامبر رحمت و ماموریت نبوت فرا رسید . در بستر حجه الوداع و بازگشت از آخرین حج ، در برکه غدیر به امر خدای منان آخرین ماموریت حضرت رقم خورد. آنجا که پیام وحی توسط جبرئیل امین اینگونه نازل گردید : (( یا ایها الر َّ سول بلغ ما انزل َ الیک من ربک و ان لم تفعل فما بلّغت رسالته - آیه 67 سوره مائده )) به دستور پیامبر اسلام همگان توقف نمودند و پیش افتادگان نیز امر به بازگشت گردیدند . 90 یا 120 و یا 150 هزار جمعیت در مسیر بازگشت از سفر حج گرد شمع وجود پیامبر رحمت ، اجتماعی بی نظیر را فراهم ساختند . پیامبر خدا برای تحقق امر الهی و انجام آخرین ماموریت ، خطبه ای خواند و در ضمن آن فرمود : ای مردم این آخرین باری است که در چنین اجتماعی به پا می ایستم ، پس بشنوید و اطاعت کنید و در مقابل امر خداوند سر تسلیم فرود آورید . چون چشم ها و دل ها متوجه حضرت شد ، عالمی از سکوت، توام با شکوهی غیر قابل وصف ، بر جمعیت حاکم گردید.