بقیع خاک پوک و تُردی دارد. باران بزند، گِل می‌شود. ورِ کشاورززاده‌ی ذهنم می‌گوید: "این همه برای کبوترها گندم می‌ریزند، چرا سبز نمی‌شوند؟ چرا بقیع گندم‌زار نمی‌شود؟" ورِ شاعر ذهنم می‌گوید: "سال‌هاست بر خاکش اشک شور ریخته، توقع داری چیزی سبز شود؟ تو می‌دانی چندتا دل اینجا جا‌مانده؟" - کتاب' خال سیاه عربی