🌙ماه رمضان در زمانه قاجار🌙 🍀بجز مقدسینے که قبل از افطار راهے مسجد ‌میشدند و آنها که دم صبح هم همین کار را میکردند، دسته سومے هم بودند که شب را به قمار صبح میکردند و مے‌گفتند اگر به این سرگرمے مشغول نشوند، ناچارند بخوابند😴 و روز دیگر خواب نمیروند و روزه برای آنها مشکل خواهد شد. این دسته بیشتر اعیان زادگان بودند ولے در هر حال روزه را میگرفتند، چون اگر نمیگرفتند، درخانه خودشان هم جا نداشتند. مرحوم احمد منشور میگفت: با برادرم موقر در مجلس قمار تا صبح مشغول شدیم چون به سحری نرسیدیم روزه را خورده به منزل آمدیم خبر روزه‌خواری ما زودتر از خودمان به منزل🏡 رسیده بود همینکه وارد شدیم مادرم از ما رو گرفت. چند روز با ما مثل جذامے‌ها رفتار میکردند قدغن شده بود نوکرها به ما نزدیک شوند غذایے🍛 اگر مے‌آوردند، در اتاق میگذاشتند و فرار میکردند. ظرفهای غذای ما را در حضور ما کنار حوض، خاک‌مال میکردند تا بالاخره با وساطت برادر بزرگتر ما را توبه دادند و دوباره به عضویت خانه پذیرفتند... ☘برای خوردن روزه نیاز بود طبیبے تصدیق مرض😷 بدهد، اطبا تصدیق دروغ نمیدادند. محال بود وقت افطار صدای فقیری از کوچه بلند شود و چندین نفر داوطلب به سمتش نروند. دراین ماه کار تعطیل میشد و مردم به عبادت🙏📿 مشغول میشدند. طلبکار سر وقت بدهکار نمیرفت ادارات دولتے باز بود اما کسے مراجعه نمیکرد. مرافعه شرعے در دفتر علما متوقف میشد. محصلین دیوانے به مطالبه بدهکاری نمیرفتند در خانه‌ها کسے به نوکرها امر و نهے نمیکرد. خلاصه اینکه مردم در همه چیز رعایت یکدیگر را میکردند.🌸💫 📚منبع:(شرح زندگانے من؛ عبدالله مستوفے) #محمد_عبدالهی