سلام آقا جان✋🏻 وقتی یکی منتظر اومدن شخصی به خونه‌اش باشه، خونه رو تمییز می‌کنه، چایی تازه می‌ذاره، غذا رو آماده می‌کنه، میوه میگیره، خلاصه خونه رو پر می‌کنه از هر چیزی که مورد نیاز مهمونه تو اون چند ساعت حضورش تو خونه ایشون و مدام به ساعت نگاه می‌کنه. تا کاراش آماده نباشه دلش شور می‌زنه که هنوز کارام مونده و بعد دلشوره می‌گیره که چرا مهمونم دیر کرد. حتی زنگ میزنه که کجایی؟ نکنه براتون اتفاقی افتاده که دیر کردید؟ الان ما اینهمه ادعا داریم که منتظر اومدن شماییم، کدوم یکی از این کارا رو انجام دادیم؟ دلمونو پاک کردیم؟ خانواده‌مونو به سمت مهدویت سوق دادیم؟ در جهت اصلاح جامعه‌مون قدمی برداشتیم؟ حتی از یه امر به معروف دلسوزانه، دریغ می‌کنیم. جوّی انداختن تو جامعه که آره اگه جرأت داری برو به اون خانمی که موهاش بیرونه یا سر لخته تذکر بده، جِرِت میده. یکی از اقوام همینو گفت. بهش گفتم حالا اون جِر میده، شما که نمیدی. فعلا شما حجابتو حفظ کن تا به اونم برسیم. وقتی دلسوزانه و با مهربونی و تو شرایط مناسب تذکر بدی، چرا باید طرفتو وحشی حساب کنی؟ نمی‌دونم آقا جونم این چه تفکر مزخرفیه که خیلیا پیدا کردن و میگن آقا از ما کاری ساخته نیست. خودت بیا درستش کن. یعنی چی از ما کاری ساخته نیست؟ شاه رو کی از کشور بیرون کرد؟ ما مردم بودیم. درسته خدا و قطعا شما هم همراه ما بودید؛ ولی تو قرآن داریم:«همانا خداوند حال قومی را تغییر نمی‌دهد تا آنکه آنان حال خود را تغییر دهند.» سوره رعد/۱۱ خلاصه تا ما شرایطو مهیا نکنیم هیچ اتفاقی نمیفته ارواحنافداه کد1937 _________ @Rawphoto