قرآن ترجمه المیزان
سوره 20
سوره مبارکه طه
صفحه 313
وَأَنَا اخْتَرْتُكَ فَاسْتَمِعْ لِمَا يُوحَىٰ (13)
و من تو را برگزيدم پس به آنچه وحى مى شود گوش فرا ده. (13)
إِنَّنِي أَنَا اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِي وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِي (14)
همانا من خدايم، هيچ معبودى جز من نيست; پس مرا پرستش کن و براى ياد کردِ من نماز برپا دار. (14)
إِنَّ السَّاعَةَ آتِيَةٌ أَكَادُ أُخْفِيهَا لِتُجْزَىٰ كُلُّ نَفْسٍ بِمَا تَسْعَىٰ (15)
براى شک قيامت ـ که نزديک است آن را پنهان بدارم ـ آمدنى است تا هر کس در برابر تلاشى که مى کند سزا بيند. (15)
فَلَا يَصُدَّنَّكَ عَنْهَا مَنْ لَا يُؤْمِنُ بِهَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ فَتَرْدَىٰ (16)
پس مبادا کسى که آن را باور ندارد و از هوس خود پيروى مى کند، تو را از [توجه به ]آن باز دارد که سقوط مى کنى. (16)
وَمَا تِلْكَ بِيَمِينِكَ يَا مُوسَىٰ (17)
17 - و اين [قطعه چوب] چيست در دست راست تو اى موسى؟ (17)
قَالَ هِيَ عَصَايَ أَتَوَكَّأُ عَلَيْهَا وَأَهُشُّ بِهَا عَلَىٰ غَنَمِي وَلِيَ فِيهَا مَآرِبُ أُخْرَىٰ (18)
18 - گفت: اين عصاى من است، بر آن تکيه مى کنم و با آن براى گوسفندانم [برگ ]مى تکانم و براى من در آن نيازهاى ديگرى [نيز ]هست. (18)
قَالَ أَلْقِهَا يَا مُوسَىٰ (19)
19 - گفت: اى موسى! آن را بيفکن. (19)
فَأَلْقَاهَا فَإِذَا هِيَ حَيَّةٌ تَسْعَىٰ (20)
20 - پس آن را افکند ناگهان آن [عصا تبديل به] مارى شد که مى شتافت. (20)
قَالَ خُذْهَا وَلَا تَخَفْ ۖ سَنُعِيدُهَا سِيرَتَهَا الْأُولَىٰ (21)
21 - گفت: بگيرش و مترس که آن را به حالت اوّلش برخواهيم گرداند. (21)
وَاضْمُمْ يَدَكَ إِلَىٰ جَنَاحِكَ تَخْرُجْ بَيْضَاءَ مِنْ غَيْرِ سُوءٍ آيَةً أُخْرَىٰ (22)
22 - و دست خود را زير بغلت ببر تا بى هيچ عيبى سفيد بيرون بيايد که [آن ]نشانه (معجزه)اى ديگر است. (22)
لِنُرِيَكَ مِنْ آيَاتِنَا الْكُبْرَى (23)
23 - [اين دو معجزه را براى تو قرار داديم ]تا برخى از بزرگ ترين نشانه هاى خود را به تو ارائه دهيم. (23)
اذْهَبْ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَىٰ (24)
24 - به سوى فرعون برو که او به سرکشى برخاسته است. (24)
قَالَ رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي (25)
25 - گفت: پروردگارا! سينه ام را برايم گشاده گردان. (25)
وَيَسِّرْ لِي أَمْرِي (26)
26 - و کارم را برايم آسان کن. (26)
وَاحْلُلْ عُقْدَةً مِنْ لِسَانِي (27)
27 - و گرهى را [که مانع فهم گفتار من است] از زبانم باز کن. (27)
يَفْقَهُوا قَوْلِي (28)
28 - تا سخنم را خوب بفهمند. (28)
وَاجْعَلْ لِي وَزِيرًا مِنْ أَهْلِي (29)
29 - و دستيارى از خاندانم برايم قرار ده. (29)
هَارُونَ أَخِي (30)
30 - هارون برادرم را. (30)
اشْدُدْ بِهِ أَزْرِي (31)
31 - پشتم را به او محکم کن. (31)
وَأَشْرِكْهُ فِي أَمْرِي (32)
32 - و او را در کارم شريک گردان. (32)
كَيْ نُسَبِّحَكَ كَثِيرًا (33)
33 - تا تو را بسيار تنزيه کنيم. (33)
وَنَذْكُرَكَ كَثِيرًا (34)
34 - و بسيار يادت نماييم. (34)
إِنَّكَ كُنْتَ بِنَا بَصِيرًا (35)
35 - همانا تو به ما بينايى. (35)
قَالَ قَدْ أُوتِيتَ سُؤْلَكَ يَا مُوسَىٰ (36)
36 - گفت: اى موسى! به يقين خواسته ات به تو داده شد. (36)
وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَيْكَ مَرَّةً أُخْرَىٰ (37)
37 - و به راستى يک بار ديگر [نيز] بر تو نعمت ارزانى داشتيم. (37)