قرآن ترجمه المیزان سوره 35 سوره مبارکه فاطر صفحه 438 وَالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ مِنَ الْكِتَابِ هُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ بِعِبَادِهِ لَخَبِيرٌ بَصِيرٌ (31) و آنچه از کتاب به تو وحى کرده ايم خود حقّ است، در حالى که آنچه را پيش از آن بوده است تصديق مى کند بى شک خداوند به بندگانش آگاه و بينا است. (31) ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْكِتَابَ الَّذِينَ اصْطَفَيْنَا مِنْ عِبَادِنَا ۖ فَمِنْهُمْ ظَالِمٌ لِنَفْسِهِ وَمِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ وَمِنْهُمْ سَابِقٌ بِالْخَيْرَاتِ بِإِذْنِ اللَّهِ ۚ ذَٰلِكَ هُوَ الْفَضْلُ الْكَبِيرُ (32) آن گاه اين کتاب را به آن بندگانمان که برگزيديم به ميراث داديم، پس برخى از آنان [در عمل به کتاب] به خويشتن ظلم مى کنند و بعضى از آنان ميانه رو هستند و برخى از آنان در اعمال خير به اذن خداوند سبقت مى گيرند. اين است آن فضل بزرگ. (32) جَنَّاتُ عَدْنٍ يَدْخُلُونَهَا يُحَلَّوْنَ فِيهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِنْ ذَهَبٍ وَلُؤْلُؤًا ۖ وَلِبَاسُهُمْ فِيهَا حَرِيرٌ (33) [پاداش آنان] باغ هاى اقامتى است که به آنها در مى آيند، در آن جا با دستواره هايى از طلا و با مرواريد آرايش مى شوند و لباسشان در آن جا حرير است. (33) وَقَالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ ۖ إِنَّ رَبَّنَا لَغَفُورٌ شَكُورٌ (34) و مى گويند: ستايش خداى راست که اندوه را از ما برد، همانا پروردگار ما بسيار آمرزنده و سپاسگزار است. (34) الَّذِي أَحَلَّنَا دَارَ الْمُقَامَةِ مِنْ فَضْلِهِ لَا يَمَسُّنَا فِيهَا نَصَبٌ وَلَا يَمَسُّنَا فِيهَا لُغُوبٌ (35) همان که از فضل خود ما را در سراى اقامت جاى داد که در آن هيچ رنجى به ما نمى رسد و [نيز] در آن هيچ ملالى به ما نمى رسد. (35) وَالَّذِينَ كَفَرُوا لَهُمْ نَارُ جَهَنَّمَ لَا يُقْضَىٰ عَلَيْهِمْ فَيَمُوتُوا وَلَا يُخَفَّفُ عَنْهُمْ مِنْ عَذَابِهَا ۚ كَذَٰلِكَ نَجْزِي كُلَّ كَفُورٍ (36) و آنان که کفر ورزيده اند برايشان آتش جهنّم خواهد بود; نه بر آنها حکم مى شود که بميرند و نه عذابش از آنان تخفيف مى يابد، هر ناسپاسى را اين گونه سزا مى دهيم. (36) وَهُمْ يَصْطَرِخُونَ فِيهَا رَبَّنَا أَخْرِجْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا غَيْرَ الَّذِي كُنَّا نَعْمَلُ ۚ أَوَلَمْ نُعَمِّرْكُمْ مَا يَتَذَكَّرُ فِيهِ مَنْ تَذَكَّرَ وَجَاءَكُمُ النَّذِيرُ ۖ فَذُوقُوا فَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ نَصِيرٍ (37) و آنان در آن جا فرياد بر مى آورند که پروردگارا! ما را بيرون بياور تا عمل شايسته انجام دهيم، غير از آنچه عمل مى کرديم، [مى گوييم:] آيا [به شما لطف نکرديم و] چندان عمرتان نداديم که هر کس تذکّرپذير بود در آن مدّت متذکّر مى شد؟ و اخطار کننده نيز براى شما آمد، پس بچشيد [عذاب را ]که براى ظالمان هيچ يارى کننده اى نيست. (37) إِنَّ اللَّهَ عَالِمُ غَيْبِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (38) بى شک خدا داناى غيب آسمان ها و زمين است، همانا او به راز سينه ها کاملاً دانا است. (38)